Wij publiceren hier onze vertaling uit het Latijn van Congregatie voor de Geloofsleer
Cum Oecumenicum Concilium
(24 juli 1966) van kardinaal Alfredo Ottaviani (29 oktober 1890-3 augustus 1979), gedateerd 24 juli 1966 en gericht aan de Bisschoppenconferenties. Deze vertrouwelijke brief vroeg o.a. aan de Bisschoppenconferenties om de Congregatie in te lichten omtrent dwalingen inzake een tien-tal thema's. Aangezien deze brief echter uitlekte (zie hierna), werd deze gepubliceerd in de Acta Apostolica Sedis.

De voetnoot in de Acta Apostolica Sedis waarin de Congregatie voor de Geloofsleer
Cum Oecumenicum Concilium
(24 juli 1966) gepubliceerd werd (jrg. 58 (1966) pp. 659-661 op 30 september 1966) is de volgende voetnoot opgenomen: "We hebben de toelating gekregen om deze brief te publiceren zodat de echte inhoud ervan bekend wordt want, alhoewel de aard van de brief alle mogelijke discretie vereist, hebben sommige kranten niet geaarzeld om delen ervan te publiceren, zonder echter de eigen aard van het document gade te slaan. Aldus is er twijfel ontstaan over de werkelijke inhoud van de brief en het doel dat de Heilige Stoel voor ogen heeft."

De actuele waarde van deze brief heeft betrekking op het misbruik van de zielen van de gelovigen door nalatigheid en de dringende noodzaak van een hermeneutiek van de continuïteit.

Om deze brief te situeren, geven we enkele feiten en teksten uit de onmiddellijke voorgeschiedenis.

A) H. Paus Johannes XXIII - Toespraak
Gaudet Mater Ecclesia
Openingstoespraak Tweede Vaticaans Concilie
(11 oktober 1962): Openingstoespraak van Vaticanum II van de Zalige Paus Johannes XXIII

"Wat onze tijd betreft maakt de Bruid van Christus echter liever gebruik van het geneesmiddel der bamihartigheid dan van de wapenen der gestrengheid; meer dan door te veroordelen wil zij de noden van deze tijd tegemoet komen door te wijzen op de kracht van haar leer. Niet omdat er geen valse leer, geen gevaarlijke meningen en begrippen zouden bestaan, waarvoor men zich moet hoeden en die men moet bestrijden; maar omdat zij alle zo duidelijk in strijd zijn met de juiste zedelijke normen en zulke verderfelijke vruchten opleveren, dat de mensen deze thans reeds uit zichzelf veroordelen, namelijk vooral die levensvormen, die God en Zijn wetten verachten, die al teveel vertrouwen doen stellen in de technische vooruitgang en die naar een voorspoed streven, welke uitsluitend op de gemakken van het leven gericht is."

Dit fragment riep bij velen het idee op dat veroordelingen door de Kerk niet meer van deze tijd waren en werd, ook door bisschoppen, ingeroepen als voorwendsel tot het zich niet kwijten van hun taak.

B) 25 december 1964: H. Paus Paulus VI - Toespraak
Grazie
Kerstontmoeting met de Curie
(24 december 1964):

“Wanneer wij bij dit overzicht onze blik zouden moeten richten op andere feiten en aspecten van het kerkelijk leven, dan zou dit een zeer lange en niet altijd bemoedigende opsomming worden. kunnen wij bijv. zwijgen over onze bezorgdheid omtrent een zekere lichtvaardigheid waarmee sommigen, overigens goede katholieken overhellen naar een ideologisch en praktisch relativisme, dat de problemen van het christelijk leven meent te kunnen oplossen langs de gemakkelijke weg van een zich aansluiten bij gangbare wereldse opvattingen?”

Publicatiedatum: 30 september 1966
Laatst bewerkt: 4 januari 2021