Zondag 12 januari 2019 publiceerde de krant ‘Le Figaro’ het bericht dat de Franse uitgeverij Fayard woensdag 15 januari het boek “Des profondeurs de nos coeurs” - “Uit de grond van ons hart: priesterschap, celibaat en de crisis van de katholieke Kerk” uitgeeft, als een samenwerking van Emeritus-Paus Benedictus XVI en Kardinaal Sarah, onder medewerking van Nicolas Diat (waarmee Kardinaal Sarah recent drie boeken publiceerde).
Het boek gaat over het priesterschap en het verplichte celibaat in de Latijnse Kerk. Zie daarover o.a. ook de dossiers Jaar van de Priester - Annus Sacerdotalis (19.06.2009 - 11.06.2010) en Celibaat.
Paus Franciscus heeft recent nog een uitspraak van Paus Paulus VI aangehaald, waarin deze aangeeft “ik geef liever mijn leven dan de wet over het celibaat te veranderen”. Paus Franciscus - Interview
Interview met meegereisde journalisten op de vlucht van Panama naar Rome
(28 januari 2019) In een bericht van het Vaticaan wordt naar deze uitspraak verwezen. Overigens, in hetzelfde interview geeft Franciscus ook aan een aanpassing van de celibaatsregels voor te kunnen stellen voor “veraf gelegen gebieden”. Vaticaan meldt ook dat de Exhortatie over de Amazone-synode begin februari verwacht wordt. In deze Synode en ook in Duitsland bij de ‘Synodale Weg’ wordt sterk gepleit voor de wijding van ‘viri probati’ (waaronder ook permanente - gehuwde - diakens verstaan kunnen worden).
Emeritus Paus Benedictus XVI werd in eerste instantie als co-auteur genoemd. Later heeft Mgr. Georg Gänschwein, de secretaris van Paus Benedictus XVI en prefect van het Pauselijke Huis gevraagd dit bij een volgende druk van de kaft te verwijderen, maar dat Emeritus Benedictus XVI met de strekking van het boek 100% eens is. Ook hetgeen hij erin geschreven heeft blijft staan. Kard. Sarah heeft met de briefwisseling met Paus Benedictus XVI zijn medewerking gestaafd. Ignatius Press, die het boek in een Engelstalige vertaling gaat publiceren, handhaaft het co-auteurschap, verwijzend naar de nauwe verbondenheid en tot standkomen van de auteurs bij het concipiëren van de teksten en het geheel van het boek, conform de definitie van de Chicago Manual of Style.
Zie de bijdrage "Het katholieke priesterschap" van Emeritus Paus Benedictus XVI (in het Duits) uit "Die Tagespost". Een belangrijk deel van het 2e hoofdstuk van zijn bijdrage is het hernemen van de Paus Benedictus XVI - Homilie
Wat is dat: Priester zijn van Jezus Christus?
Tijdens de Chrismamis in de St. Pietersbasiliek op Witte Donderdag 2008
(20 maart 2008).
Gebaseerd op excerpten, door Lifesitenews.com en Fr. Z's Blog gepubliceerd, volgen hier werkvertalingen van citaten uit het boek. De Paus Benedictus XVI - Emeritaat
Het katholieke priesterschap
Bijdrage aan het boek Uit het diepst van ons hart: priesterschap, celibaat en de crisis van de katholieke Kerk met verdere bijdragen van Kard. Sarah, in het Frans gepubliceerd 15-01-2020 (17 september 2019) van Paus Benedictus XVI volgt.
Zie verder oo het dossier Celibaat.
IK KAN NIET ZWIJGEN
In de afgelopen maanden, toen de wereld weerklonk met het lawaai van een vreemde media-synod die voorrang had op de echte synode, ontmoetten we elkaar. We wisselden ideeën en zorgen uit. We baden en mediteerden in stilte. Elk van onze ontmoetingen gaf ons een gevoel van troost en rust. Onze overpeinzingen op verschillende manieren leidden ons tot het uitwisselen van brieven. De gelijkenis van onze zorgen en de convergentie van onze conclusies hebben ons ertoe gebracht de vruchten van ons werk en onze geestelijke vriendschap ter beschikking te stellen van alle gelovigen, naar het voorbeeld van de heilige Augustinus. Inderdaad, net als hij kunnen wij dit bevestigen: "Silere non possum! Ik kan niet zwijgen! Ik weet hoe verderfelijk stilzwijgen voor mij zou zijn. Want ik wil me niet wentelen in kerkelijke eer, maar ik denk dat ik aan Christus, de eerste van de herders, rekenschap zal moeten afleggen van de schapen die aan mijn zorg zijn toevertrouwd. Ik kan niet zwijgen of onwetendheid claimen." (...) We doen dat in een geest van liefde voor de eenheid van de Kerk. Als de ideologie verdeelt, verenigt de waarheid de harten. Het bestuderen van de heilsleer kan de Kerk alleen maar verenigen rond haar goddelijke Meester. Wij doen dat in een geest van naastenliefde.
-Inleiding
VOORAL VOOR DE PRIESTERS
We dachten vooral aan priesters. Ons priesterhart wilde hen troosten, bemoedigen. Met alle priesters bidden we: Red ons, Heer, we vergaan! De Heer slaapt terwijl de storm losbarst. Hij lijkt ons over te laten aan de golven van twijfel en dwaling. We zijn geneigd het vertrouwen te verliezen. De golven van het relativisme overspoelen aan alle kanten de boot van de Kerk. De apostelen waren bang. Hun geloof is gestorven. Ook de Kerk lijkt soms te haperen. In het hart van de storm is het vertrouwen van de apostelen in de kracht van Jezus geschokt. Wij leven in ditzelfde mysterie. Maar we zijn diep in vrede omdat we weten dat het Jezus is die de boot leidt. We weten dat het nooit zal zinken. We geloven dat het ons alleen kan leiden naar de haven van de eeuwige verlossing. We weten dat Jezus daar is, bij ons, in de boot. We willen ons vertrouwen en onze absolute, volledige, onverdeelde loyaliteit herhalen. We willen het grote "ja" dat we op de dag van onze wijding tegen hem zeiden, herhalen.
-Inleiding
ONTOLOGISCHE ONTHOUDING
De dagelijkse viering van de Eucharistieviering, die een permanente staat van dienst aan God inhoudt, laat niet spontaan de onmogelijkheid van een huwelijksband achter. Men kan zeggen dat seksuele onthouding, die functioneel was, zich heeft getransformeerd in een ontologische onthouding. (...) Tegenwoordig wordt te gemakkelijk beweerd dat dit alles gewoon het gevolg is van een veronachtzaming van lichamelijkheid en seksualiteit. (...) Een dergelijk oordeel is onjuist. Om dit te bewijzen hoeven we alleen maar te bedenken dat de Kerk het huwelijk altijd heeft beschouwd als een geschenk dat door God vanuit de hemel op aarde is gegeven. De echtelijke staat betreft echter de mens in zijn totaliteit, en aangezien de dienst van de Heer ook de totale gave van de mens vereist, lijkt het niet mogelijk om de twee roepingen tegelijk te realiseren. Zo is het vermogen om afstand te doen van het huwelijk om zich volledig ter beschikking van de Heer te stellen een criterium voor het priesterambt. Wat de concrete vorm van het celibaat in de oude Kerk betreft, moet er ook op worden gewezen dat gehuwde mannen het sacrament van de Heilige Wijdingen alleen konden ontvangen als ze zich hadden verbonden tot seksuele onthouding, dat wil zeggen tot een Jozefhuwelijk. Een dergelijke situatie lijkt in de eerste eeuwen heel normaal te zijn geweest.
-Benedictus XVI
AFSTAND DOEN VAN ALLE COMPROMISSEN
Zonder de verzaking aan materiële goederen kan er geen sprake zijn van priesterschap. De oproep om Jezus te volgen is niet mogelijk zonder dit teken van vrijheid en verzaking aan alle compromissen. Ik geloof dat het celibaat een grote betekenis heeft als het opgeven van een mogelijk aards domein en een mogelijke inkadering in het gezinsleven; het celibaat wordt zelfs echt onmisbaar, zodat onze reis naar God het fundament van ons leven kan blijven en zich concreet kan uitdrukken. Dit betekent natuurlijk dat het celibaat alle houdingen van het leven met zijn eisen moet doordringen. Het kan zijn volle betekenis niet bereiken als we ons houden aan de regels van het eigendomsrecht en de gangbare levenshoudingen. Er kan geen stabiliteit zijn als we onze verbondenheid met God niet centraal stellen in ons leven.
-Benedictus XVI
DE ZENDING VAN DE PRIESTER
Wat betekent het om een priester van Jezus Christus te zijn? (…) De essentie van het priesterambt wordt in de eerste plaats bepaald door het feit dat je voor de Heer staat, dat je voor Hem waakt, dat je er voor Hem bent. (…) Dit betekent voor ons om voor de Heer te staan die aanwezig is; dat wil zeggen, het wijst naar de Eucharistie als het centrum van het priesterleven. (…) De priester moet iemand zijn die waakt. Hij moet waakzaam zijn voor de bedreigende krachten van het kwaad. Hij moet de wereld alert houden voor God. Hij moet iemand zijn die op het randje staat: recht tegenover de maalstroom van de tijd. Recht in de waarheid. Recht in dienst van het goede. Voor de Heer staan moet ook altijd betekenen dat men voor de mensen zorgt voor het aangezicht van de Heer die op zijn beurt voor ons allen zorgt bij de Vader. En dit moet betekenen dat je Christus, zijn woord, zijn waarheid en zijn liefde steunt. De priester moet oprecht zijn, moedig en zelfs bereid om beledigingen voor de Heer te ondergaan. (…) De priester moet een persoon vol rechtschapenheid zijn, waakzaam, die rechtop staat. Aan dit alles moet de noodzaak tot dienen worden toegevoegd. (…) Als de liturgie een centrale plicht van de priester is, betekent dit ook dat het gebed een prioritaire realiteit moet zijn die steeds opnieuw en steeds dieper moet worden aangeleerd in de school van Christus en van de heiligen van alle tijden.
Benedictus XVI
WAT BETEKENT HET WOORD “HEILIG”?
Het woord “heilig” drukt het bijzondere karakter van God uit. Hij alleen is de Heilige. De mens wordt heilig in de mate dat hij meer bij God is. Bij God zijn is wat alleen het “ik” is, opzij zetten en één worden met het hele leven van God. Deze bevrijding van het zelf kan echter zeer pijnlijk zijn en wordt nooit zomaar ineens tot stand gebracht. De term “heiligen” kan echter ook heel concreet de priesterwijding betekenen, in die zin dat het impliceert dat de levende God een mens radicaal opeist om hem te laten dienen.
Benedictus XVI
MIJN BISSCHOPS HART IS VERONTRUST
We hebben de afgelopen maanden, rond de synode over de Amazone, zoveel haast, zoveel opwinding gezien. Mijn bisschops hart is verontrust. Ik heb veel gedesoriënteerde, bezorgde en gekneusde priesters in het diepst van hun geestelijk leven ontvangen door de gewelddadige ondervraging van de leer van de Kerk. Ik wil hen vandaag opnieuw zeggen: wees niet bang!
[…]
Beste broederpriesters, ik wil jullie in alle duidelijk spreken. Je lijkt verloren, ontmoedigd, overweldigd door het lijden. Een angstaanjagend gevoel van verlatenheid en eenzaamheid omarmt je hart. In een wereld die geplaagd wordt door ongeloof en onverschilligheid is het onvermijdelijk dat de apostel zal lijden: de priester die brandt van geloof en apostolische liefde beseft snel dat de wereld waarin hij leeft ondersteboven is. Maar het mysterie in u kan u de kracht geven om te midden van de wereld te leven. En wanneer de dienaar van "het ene noodzakelijke" ernaar streeft God in het hart van zijn leven te plaatsen, brengt hij een beetje licht in de duisternis.
Robertus Kardinaal Sarah
GEEN TWEEDERANGS PRIESTERS
Het priesterlijk celibaat goed begrepen is – al is het soms een beproeving – een bevrijding. Het stelt de priester in staat zich op coherente wijze te leven en te werken in zijn identiteit als bruidegom van de Kerk. Het project om gemeenschappen en priesters van deze vreugde te beroven is geen werk van barmhartigheid. Als zoon van Afrika kan ik in geweten niet het idee ondersteunen dat de volkeren die zich op de weg van de evangelisatie bevinden, beroofd worden van de ontmoeting met een priesterschap, dat in zijn volheid beleefd wordt. De volkeren van het Amazonegebied hebben recht op een volledige ervaring van Christus de Bruidegom. Zij mogen geen “tweederangs” priesters aangeboden krijgen. Integendeel, hoe jonger een Kerk is, hoe meer zij de confrontatie met de radicaliteit van het Evangelie nodig heeft.
Robertus Kardinaal Sarah
HET IS EEN LEUGEN OM OVER UITZONDERINGEN TE PRATEN
De wijding van gehuwde mannen, ook al waren het voorheen permanente diakenen, is geen uitzondering, maar een breuk, een wond in de samenhang van het priesterschap. Het spreken van uitzonderingen is een misbruik van de taal of een leugen (…). Bovendien zou de wijding van gehuwde mannen in jonge christelijke gemeenschappen het stimuleren van de priesterroeping van ongehuwde priesters tegenhouden. De uitzondering zou een permanente toestand worden die schadelijk is voor het juiste begrip van het priesterschap.
Robertus Kardinaal Sarah
DE KERK IS GEEN MENSELIJKE ORGANISATIE…
We leven in droefheid en lijden in deze moeilijke en onrustige tijden. Het was onze heilige plicht om de waarheid van het katholieke priesterschap in herinnering te brengen. Want daardoor wordt de hele schoonheid van de kerk in twijfel getrokken. De Kerk is niet alleen een menselijke organisatie. Ze is een mysterie. Ze is de mystieke Bruid van Christus. Dit is het waar ons priesterlijk celibaat de wereld voortdurend aan herinnert. Het is dringend noodzakelijk dat iedereen, bisschoppen, priesters en leken, zich niet langer laten imponeren door slechte pleidooien, theaterproducties, duivelse leugens en modieuze dwalingen die het priestercelibaat willen devalueren. Het is dringend noodzakelijk dat allen, bisschoppen, priesters en leken, het gelovig zicht op de Kerk en op het priestercelibaat herontdekken die het mysterie ervan beschermt. Dit zal de beste verdediging zijn tegen de geest van verdeeldheid, tegen de politieke geest maar ook tegen de geest van onverschilligheid en relativisme.
-Conclusie
Bronnen: Lifesitenews.com/fortesinfide.nl/vatican.va/Fr. Z's Blog/die-tagespost.de/redactie
Publicatiedatum: 13 januari 2020
Laatst bewerkt: 16 januari 2020
