Mgr. Marcello Semeraro, secretaris van de Raad van Kardinalen (C9), verklaarde op maandag 11 september - de eerste dag van de 21e vergadering van de C9 en die zal eindigen op 13 september aanstaande - voor Radio Vaticaan:
“Op dit ogenblik, werden reeds drie vierden van de weg afgelegd ; ik denk dat deze herziening binnen enkele maanden min of meer zal afgerond zijn; daarna zal de Paus beschikken over de voorstellen voor alle dicasteria en het is aan hem om te beslissen hoe en wanneer ze in werking gebracht worden.”
Paus Franciscus “heeft al vlug bepaalde hergroeperingen van Pauselijke Raden kenbaar gemaakt”: die “over de leken, het gezin en het leven”. “Het dicasterium voor de Bevordering van Integrale Menselijke Ontwikkeling zal evenmin zijn vorige structuren hernemen maar op een geüniformeerde manier het plan in werking stellen van het conciliedocument 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Gaudium et Spes
Over de Kerk in de wereld van deze tijd
(7 december 1965)”.
“Een ander dicasterium, dat heel belangrijk is, is het Dicasterie voor Communicatie. Het heeft een enorme administratieve verantwoordelijkheid omwille van de omvang maar ook wegens het belang van het thema communicatie; het is een centraal dicasterium in het hervormingsplan van de Curie.”
Mgr. Semeraro beschrijft "de werkmethode" van de Raad van Kardinalen « aan de hand van enkele werkwoorden" : "luisteren, nadenken, verifiëren”. “Daarna kan de Raad een voorstel doen aan de Paus – voorstellen -, want de Raad van Kardinalen beslist niet; de Raad van Kardinalen doet voorstellen aan de Paus”.
De Paus heeft de leden van de C9 gekozen “opdat zij op een bepaalde manier, de antennes zouden zijn die de vragen van de locale Kerken wijd kunnen opvangen”. “De Raad van Kardinalen is een synodale structuur”, zegt Mgr. Semeraro, “die zich situeert binnen de collegialiteit van bisschoppen”.
De leden van de Raad werden gekozen “onder kardinalen die aan het hoofd staan van een bisdom, leiders van lokale Kerken op de verschillende continenten. Er is die dubbele instantie: de stem van de Kerken beluisteren om over te gaan tot de hervorming van de Romeinse Curie”.
Toch meent Mgr. Semeraro dat de C9 “niet uitsluitend ingevoerd werd voor de hervorming van de Curie”: “wanneer de fase afgesloten is van de hervorming van de Romeinse Curie, blijft de primordiale taak waarvoor de Raad werd opgericht, namelijk die van samenwerking met of advisering van de Paus in de omstandigheden waarin hij het nodig acht om hiervan gebruik te maken”. De secretaris citeert als voorbeeld, de discussie “rond de zeer pijnlijke realiteit van het misbruik van minderjarigen”. “Op zich maakt dat geen deel uit van de hervorming van de Romeinse Curie en toch heeft de Paus ervoor gekozen de Raad van Kardinalen ook op dit punt te horen.”
Wat de deelname van Paus Franciscus betreft aan de werkzaamheden van de Raad van Kardinalen, zegt Mgr. Semeraro dat “de Paus gewoonlijk aanwezig is”, “vooral door te luisteren”. “Wanneer het ogenblik daar is om te preciseren of te spreken, doet de Paus dat, maar met veel discretie. Hij luistert vooral.” “Hij spreekt wanneer misschien het ogenblik daar is om over zijn persoonlijke ervaringen te spreken uit de tijd dat hij aartsbisschop was van Buenos Aires, of over actuele situaties in het leven van de Kerk.”
“In bepaalde gevallen nam de Paus reeds het woord om verbeteringen aan te brengen wanneer in de overgang van theorie naar praktijk de noodzaak naar boven kwam om verbeteringen aan te brengen.”
Mgr. Semeraro denkt dat “de Paus zich niet echt een hervormer voelt”: “als hij deze werkzaamheden voor de hervorming van de Curie gelanceerd heeft, heeft hij dat gedaan omwille van de suggesties die vooral naar boven kwamen tijdens de bijeenkomsten die voorafgingen aan het conclaaf”.
Mgr. Semeraro getuigt dat "de sfeer" van de vergaderingen van de C9, "ook psychologisch, zeer familiaal" is: "er is ongetwijfeld een sfeer van vertrouwelijkheid”, zegt hij. “De sfeer is altijd heel familiaal, sereen, er worden koffiepauzes ingelast, er wordt al eens een grap gemaakt, met sommige nieuwsmeldingen of andere dingen wordt al eens geglimlacht, heel vertrouwelijk: zoals men doet in een groep van personen met veel verantwoordelijkheid, maar ook in een heel broederlijke context.”
De Raad van Kardinalen die Paus Franciscus in september 2013 oprichtte om hem te helpen bij het bestuur van de Kerk en de hervorming van de Romeinse Curie, bestaat uit negen kardinalen die de vijf werelddelen vertegenwoordigen:
Oscar Andres Rodriguez Maradiaga (Honduras, coordinator), Giuseppe Bertello (Italiaan, Vaticaan), Francisco Javier Errazuriz Ossa (Chili, voor Latijns Amerika), Sean Patrick O’Malley (Verenigde Staten, voor Noord-Amerika), Oswald Gracias (India, voor Azië), Reinhard Marx (Duitsland, voor Europa), Laurent Monsengwo Pasinya (DRC, voor Afrika), George Pell (Australië, voor Oceanië) en Pietro Parolin (Staatssecretaris).
Vert. Maranatha-gemeenschap
Bron: zenit.org
Publicatiedatum: 12 september 2017
Laatst bewerkt: 12 september 2017
