Paus Franciscus verlengt de reeds genomen maatregelen voor het Jubeljaar van de Barmhartigheid, aangaande abortus, de Broederschap H. Pius X, de Missionarissen van de barmhartigheid, de 24 Uren voor de Heer, meer bepaald omdat “het sacrament van de verzoening zijn centrale plaats moet terugvinden in het christelijk leven”.
De Paus kondigt in zijn apostolische brief Paus Franciscus - Apostolische Brief
Misericordia et Misera
Barmhartigheid en ellende - na de sluiting van het Heilig Jaar van de Barmhartigheid
(20 november 2016), gepubliceerd op deze 21e november 2016, beslissingen aan om de kracht van het Jubeljaar van de Barmhartigheid te verlengen in het leven van de Kerk en in de wereld.
"Opdat geen enkele hindernis bestaat tussen de vraag naar verzoening en Gods vergeving, verleen ik van nu af aan alle priesters, krachtens hun ambt, de mogelijkheid de zonde van abortus te vergeven”, verklaart Paus Franciscus.
Deze maatregel betreft alle personen die een abortus gepleegd hebben, niet alleen de moeder van het kind, zoals Johannes Paulus II in 1995 benadrukte in zijn H. Paus Johannes Paulus II - Brief
Brief aan de Vrouwen
(29 juni 1995): “De keuze voor abortus, wat altijd een zware zonde blijft, vooraleer een verantwoordelijkheid te zijn waarmee vrouwen beladen worden, is een misdaad waarvoor de man verantwoording dient te nemen en waaraan het milieu medeplichtig is”. H. Paus Johannes Paulus II, Brief, Brief aan de Vrouwen (29 juni 1995), 5
De Paus herinnert aan de ernst van de dood van een onschuldige: “Ik zou uit alle kracht opnieuw willen zeggen dat abortus een zware zonde is, omdat het een einde stelt aan een onschuldig leven. Toch mag en moet ik uit dezelfde kracht bevestigen dat er geen enkele zonde bestaat die Gods barmhartigheid niet kan bereiken en die deze barmhartigheid zou kunnen vernietigen, wanneer Gods barmhartigheid een berouwvol hart vindt dat verzoening vraagt met de Vader.
Moge elke priester dus een gids, steun en troost zijn in de begeleiding van biechtelingen op deze bijzondere weg van verzoening.”
Paus Franciscus verlengt het mandaat van de Missionarissen van de barmhartigheid die de macht hebben zonden te vergeven die tot nu voorbehouden waren aan de apostolische Stoel, “als concreet teken dat de genade van het Jubeljaar overal ter wereld nog steeds levendig en doeltreffend is”.
De Missionarissen van de barmhartigheid, die met iets meer dan duizend zijn, hebben van de Paus de macht gekregen in de biecht vijf soorten van zonden te vergeven die gewoonlijk voorbehouden worden aan de apostolische Stoel: heiligschennis van de Eucharistie, geweldpleging tegen de opvolger van Petrus, absolutie van een medeplichtige, wijding van een bisschop zonder mandaat van de Paus, schending van het biechtgeheim.
De Paus verlengt de mogelijkheid die in het Jubeljaar van de Barmhartigheid verleend werd aan gelovigen die deelnemen aan missen, opgedragen door priesters van de Broederschap H. Pius X, “om geldig en geoorloofd de sacramentele absolutie van hun zonden te ontvangen”: “voor het pastoraal welzijn van deze gelovigen en rekenend op de goede wil van hun priesters opdat de volle gemeenschap in de katholieke Kerk met Gods hulp kan herwonnen worden, neem ikzelf de beslissing deze mogelijkheid uit te breiden na het Jubeljaar, tot nieuwe beschikkingen getroffen worden, opdat het sacramentele teken van de verzoening door de vergeving van de Kerk nooit aan niemand zou ontbreken”.
De Paus bevestigt “de 24 uren voor de Heer”, onder de initiatieven die beogen dat het sacrament van de verzoening “zijn centrale plaats terugvindt in het christenleven” en “dat geen enkele oprechte biechteling zou belet worden toegang te hebben tot de liefde van de Vader die op zijn terugkeer wacht en dat aan iedereen de mogelijkheid geboden wordt de bevrijdende kracht van de vergeving te ervaren”.
“De viering van het initiatief van de 24 uren voor de Heer, verbonden aan de 4e zondag van de Vasten, kan een gelegenheid zijn om aan te grijpen”, benadrukt de Paus.
Paus Franciscus stelt in zijn Apostolische brief, gepubliceerd op deze 21e november 2016, een Werelddag van de Armen in evenals een Zondag van het Woord Gods, om de kracht van het Buitengewoon Heilig Jaar van de Barmhartigheid in het leven van de Kerk en in de samenleving te verlengen.
De Paus kondigt deze twee nieuwe dagen aan en benadrukt meer bepaald “de grote en positieve weerslag van de barmhartigheid als sociale waarde”.
De Paus stelt de Werelddag van de Armen in: “In het licht van het Jubileum van Sociaal Uitgesloten Personen”, terwijl de Poorten van de Barmhartigheid in alle kathedralen en heiligdommen ter wereld gesloten werden, had ik de intuïtie dat men als laatste concreet teken van dit buitengewoon Heilig Jaar, in heel de Kerk op de 33e Zondag in de tijd door het jaar, de Werelddag van de Armen zou moeten vieren. Paus Franciscus, Apostolische Brief, Barmhartigheid en ellende - na de sluiting van het Heilig Jaar van de Barmhartigheid, Misericordia et Misera (20 nov 2016), 21
De Paus vervult de wens die Etienne Villemin als stichter en verantwoordelijke van de Lazarusvereniging, tien dagen geleden had verwoord tijdens de bedevaart van daklozen naar Rome voor hun Jubileum: Fratello 2016, op 11 november in de Paulus VI zaal van het Vaticaan: “Zeer Heilige Vader, sta mij toe met u een groot verlangen te delen: zou u het aanvaarden dat Werelddagen van de Armen zouden georganiseerd worden? Het is met vertrouwen dat wij deze wens tot u richten”.
De Paus wil namelijk vermijden dat de barmhartigheid theorie blijft, hij wil daarentegen een concrete cultuur in de hand werken: “Het is een dringende, niet mis te verstane oproep waarin het doorslaggevend is zich te engageren. De bekoring dat barmhartigheid theorie blijft,wordt overwonnen in de mate waarin de barmhartigheid een kwestie is van deelname en meedelen in ons dagelijks leven.”
De Paus vraagt dat één zondag per jaar zou gewijd worden aan het woord Gods: “Het zou goed zijn dat elke gemeenschap op een zondag in het liturgisch jaar haar engagement zou kunnen vernieuwen om de Heilige Schrift te verspreiden, kenbaar te maken en te verdiepen: een zondag die helemaal aan het woord Gods gewijd is om de onuitputtelijke rijkdom te begrijpen die voortkomt uit de permanente dialoog tussen God en Zijn volk”. Paus Franciscus, Apostolische Brief, Barmhartigheid en ellende - na de sluiting van het Heilig Jaar van de Barmhartigheid, Misericordia et Misera (20 nov 2016), 7
De Paus verklaart zijn wil nader: “Ik verlang vurig dat Gods woord steeds meer gevierd, gekend en verspreid zou worden, opdat het mysterie van de liefde dat uit deze bron van barmhartigheid opwelt, steeds beter zou begrepen worden”.
Hij beveelt de lectio divina aan, de lezing van Gods woord om het te smaken: “De lectio divina zal op de tonen van de barmhartigheid de vruchtbaarheid laten voelen die uit de sacrale tekst opwelt wanneer hij gelezen wordt in het licht van heel de spirituele traditie van de Kerk en dat hij noodzakelijk uitmondt in concrete gebaren en werken van naastenliefde”.
“De Bijbel is het grote verhaal dat de wonderdaden van Gods barmhartigheid verhaalt. Elke bladzijde is doordrenkt van de liefde van de Vader die vanaf de schepping de tekens van Zijn liefde heeft willen prenten in het heelal”, insisteert Paus Franciscus.
Vert. Maranatha-gemeenschap
Bron: zenit.org
Zie ook enkele kerkjuridische bespiegelingen: Paus geeft biechtbevoegdheden aan priesters
Publicatiedatum: 21 november 2016
Laatst bewerkt: 21 november 2016
