“Niemand is toevallig Christen” maar omdat God “de mens bij name noemt” en “een belofte” doet, zegt Paus Franciscus in de H. Mis in aanwezigheid van de Pauselijke Raad “Cor unum” en medewerkers van de Pauselijke Academie voor het Leven en van het personeel van het Astronomisch Observatorium. Volgens L’Osservatore Romano gaf hij commentaar bij de “strijd om de grond” tussen Abraham en Lot (Gen. 13,2.5-18): “Wanneer ik dat lees, denk ik aan het Midden-Oosten en vraag de Heer dat Hij aan allen wijsheid geeft, de wijsheid om geen ruzie te maken - gij hier en ik daar – omwille van de vrede”.
Volgens de Paus herinnert de figuur van Abraham eraan dat "niemand Christen is door puur toeval : niemand. Er ligt een roeping op u, op u en op u". Het is een roeping “bij name, met een belofte: ga, Ik ben met u, Ik ga aan uw zijde”.
Zoals Jezus het ook beloofde op de dag van Hemelvaart: “Ik zal met u zijn alle dagen: aan uw zijde, aan uw zijde en die van u. Altijd”.
“God vergezelt de mens, God roept hem bij naam, God belooft een afstammeling. En dat is de zekerheid van de Christen: het is geen toeval, het is een roeping. Een roeping doet vooruitgaan.”
“Christen zijn is een roeping uit liefde, uit vriendschap. Een roeping om kind van God te worden, broeder van Jezus, om vruchtbaar te worden door de overdracht van deze roeping aan anderen, om een instrument van deze roeping te worden.”
Er ligt ook een belofte aan de oorsprong van de geschiedenis van Abraham, die vertrekt “om te gaan al weet hij niet waarheen, maar waarheen de Heer zeggen zal”: “Laat uw blik rondgaan en kijk vanaf de plaats waar gij staat naar het noorden en het zuiden, het oosten en het westen. Al het land dat gij ziet, zal Ik u geven, aan u en uw nageslacht, voor altijd”.
“Deze man, die misschien reeds 90 jaar oud was, kijkt en gelooft Gods woord dat hem uitnodigt uit zijn land te vertrekken. Geloven”. Hij “verlaat zijn land met een belofte. Heel zijn weg bestaat erin naar die belofte toe te gaan".
“God bemint Abraham, een mens, en van deze man maakt hij een volk”: “zijn weg is ook een model voor de weg van de Christen”. Inderdaad “in Genesis, schept God de sterren, planten, dieren”. Allemaal in het meervoud. Maar "Hij schept de mens: in het enkelvoud. Eén. God spreekt altijd in het enkelvoud, omdat Hij de mens naar Zijn beeld en gelijkenis heeft geschapen".
“Christenen worden ook in het enkelvoud geroepen … God spreekt in het enkelvoud tot de mens zoals Hij tot Abraham sprak, Hij deed hem een belofte en nodigde hem uit zijn grond te verlaten”. Indien er in het leven van de Christen “problemen, moeilijke momenten” zijn, is er “altijd die zekerheid: de Heer heeft mij geroepen, de Heer is met mij, de Heer heeft het mij beloofd. Hij is trouw, Hij kan zichzelf niet verloochenen. Hij is de Trouw”.
Zelfs indien elke mens “een zondaar” is, roept de Paus op om “vooruit te gaan, met de Heer. Vooruitgaan met deze belofte die Hij deed, met deze belofte van vruchtbaarheid ... Hij verlaat ons nooit. Deze zekerheid van de Christen zal ons goed doen”.
Vert. Maranatha-gemeenschap
Bron: zenit.org
Zie ook Overzicht samenvattingen van dagelijkse kleine homilieën van Paus Franciscus
Publicatiedatum: 25 juni 2013
Laatst bewerkt: 26 juni 2013
