“We hebben een mooie boodschap te vertellen”, dat is volgens kardinaal Wuerl, aartsbisschop van Washington en algemeen verslaggever van de synode, die eveneens deelnam aan de persconferentie, de geestestoestand van de christenen bij de nieuwe evangelisatie, die niet een “programma” is maar “een manier om de wereld te bekijken”.
De Bisschoppensynodes
Propositiones van de 13e Gewone Bisschoppensynode over de nieuwe evangelisatie
(27 oktober 2012) dienen om “de begeestering voor de Blijde Boodschap en de verkondiging van het Evangelie in de wereld te doen herleven”. “Wij hebben een mooie boodschap te vertellen, wij hebben de verrezen Heer aan te bieden. Vele voorstellen dienen gelezen te worden met de begeestering om deze geschiedenis te vertellen: dat Jezus Christus de Heer is, dat Hij verrezen is en ons een levensweg aanbiedt”. Het besluit van de voorstellen is zeer belangrijk. Het is een samenvatting van wat geloofsoverdracht impliceert: “iedere gelovige moet zijn geloof verrijken of verdiepen, vertrouwen hebben in het geloof, dit geloof meedelen”. In de evangelisatie moet “niet gewoon gezegd worden dat de Heer goed is” maar ook “dat Hij schoon is”. “Het Evangelie is namelijk mooi en deze schoonheid is diep geworteld in de geschiedenis van de Kerk”. Dit impliceert dat de Kerk haar bekwaamheid niet mag verliezen om te investeren in “kunst, muziek en liturgie” “om de mensen wakker te maken voor de schoonheid die God is”.
Volgens de kardinaal is “het belangrijkste voorstel”, “te laten weten dat nieuwe evangelisatie niet tijdelijk is”, “geen programma”, maar “een manier om de wereld te bekijken en om er het Evangelie te verkondigen”. Eén van de belangrijkste aspecten van de voorstellen is de “betekenis van de eenheid onder de bisschoppen” in deze “zoektocht naar de nieuwe evangelisatie”, eenheid “in wat de Kerk moet doen”.
De logica van het Bisschoppensynodes
Propositiones van de 13e Gewone Bisschoppensynode over de nieuwe evangelisatie
(27 oktober 2012) is niet “de nieuwe evangelisatie te definiëren”, maar te “beschrijven”. Hij benadrukt dat de voorstellen verankerd zijn in vier hoofdaspecten: “Hoe het Evangelie verkondigen, de context van deze verkondiging, waar kan het Evangelie verkondigd worden, en wie zijn de nieuwe verkondigers”. Een andere belangrijk aspect is de nadruk op “de dialoog tussen de wereld van de wetenschap en de Kerk”: “de Kerk is zich ervan bewust dat de schoonheid van de Evangelieboodschap op één of andere manier moet vertaald worden naar de academische, wetenschappelijke, technologische wereld waartoe zoveel mensen behoren”.
Vert.: Sorores Christi
Bron: Zenit.org
Publicatiedatum: 28 oktober 2012
Laatst bewerkt: 2 november 2012
