Een overtuigend punt van deze synode was de aanmoediging tot bekering en het nadenken over onszelf, zei de Poolse aartsbisschop der Latijnen van Przemysl, Mgr. Josef Michalik. Hij ziet daarin “een moedige analyse” van de toestand, die uitnodigt “onze opdracht ten overstaan van de moeilijkheden niet te ontvluchten”.
De voorzitter van de Poolse bisschoppenconferentie nam deel aan de persconferentie op zaterdag 27 oktober in het Vaticaan waar de 58 Bisschoppensynodes
Propositiones van de 13e Gewone Bisschoppensynode over de nieuwe evangelisatie
(27 oktober 2012) bekend gemaakt werden, die de synodevaders aan Benedictus XVI hadden overhandigd.
Mgr. Michalik benadrukte het uitzonderlijk karakter van de deelname van de oecumenische patriarch van Constantinopel en van de Anglicaanse primaat: “Voor onze orthodoxe en anglicaanse broeders is de nieuwe evangelisatie werkelijk belangrijk” en “wij voelen ons op dit pastoraal vlak helemaal één”.
Het thema is een “thema als een rivier”, zegt hij, want de nieuwe evangelisatie “raakt bijna alle domeinen van het menselijk bestaan”. Binnen de verscheidenheid van de behandelde onderwerpen is de gemeenschappelijke basis “het geloof en de trouw om Christus te volgen”.
De synode werd niet bijeengeroepen om te spreken over “de secularisatie van de wereld” maar “omdat de Heer Jezus gezegd heeft: gaat en verkondigt het Evangelie”.
De Poolse aartsbisschop drukte ook zijn “grote waardering” uit voor alle deelnemers, in het bijzonder voor de leken deskundigen: het is “alsof wij een zeer degelijke en veeleisende weg hebben gevolgd, maar ook een zeer waardevolle”.
In zijn commentaar op Bisschoppensynodes
Propositiones van de 13e Gewone Bisschoppensynode over de nieuwe evangelisatie
(27 oktober 2012) waarin staat dat de jongeren de eerste evangelieverkondigers zijn voor hun leeftijdgenoten, bracht Mgr. Michalik zijn herinneringen ter sprake toen hij bij de Pauselijke Raad voor de Leken werkzaam was. Hij herinnerde aan de contacten met het Centrum San Lorenzo, gesticht na de eerste ontmoeting van de jongeren met Johannes Paulus II en “door jongeren zelf in stand gehouden”. Hij verklaarde dat “men met jongeren de moed moet hebben om heel duidelijk en radicaal te zijn”, maar “christelijk radicalisme bestaat niet zonder liefde, begrip, geduld”: jongeren “kunnen het voorbeeld geven” en “zeggen waarom zij geloven, wat zij van het geloof gekregen hebben en wat zij zonder het geloof verliezen”. Vandaag gebeurt evangelisatie “zonder op te leggen, niet door kracht maar door heel menselijk te zijn”.
Vert.: Sorores Christi
Bron: Zenit.org
Publicatiedatum: 28 oktober 2012
Laatst bewerkt: 2 november 2012
