Paus Benedictus XVI opende op zondag 7 oktober de 13e algemene vergadering van de bisschoppensynode over de ‘Nieuwe evangelisatie en het doorgeven van het christelijk geloof’.
Tijdens de Eucharistieviering riep hij Hildegard van Bingen (1098-1179) en Johannes van Avila (1499-1569) uit tot kerkleraren. De voorzitters van de Duitse en Spaanse bisschoppenconferenties waren concelebranten. De synode begon met het gezamenlijk bidden van de terts (een van de kleine uren van het getijdengebed). Na de terts hield de Paus de Paus Benedictus XVI - Toespraak
‘God heeft gesproken. Maar hoe komt de mens dat te weten?’
Bij de eerste sessie van de plenaire vergadering van de Synode - In de synode-aula
(8 oktober 2012).
Jezus Christus verkondigen
“De Kerk bestaat om te evangeliseren,” aldus de Paus in zijn toespraak. “De evangelisatie begint en eindigt bij Jezus Christus. En de gekruisigde is het hoogste onderscheidende teken van de Evangelieverkondiging: Hij is een teken van liefde en vrede, een oproep tot bekering en verzoening.”
Evangelisatie en nieuwe evangelisatie
De Paus sprak over twee takken van evangelisatie. De ene is de missie gericht op de volkeren die Christus en zijn boodschap nog niet kennen, de andere is de nieuwe evangelisatie. De doelgroep hiervan wordt gevormd door de mensen die reeds gedoopt zijn, maar weggedreven zijn van de Kerk, en die hun leven zonder verwijzing naar God inrichten. De synode probeert wegen te vinden om hen te bereiken. Daar onze eigen zondigheid een hindernis vormt voor mensen om de kracht van God te kennen, moet de nieuwe evangelisatie samen gaan met een oprecht verlangen tot bekering, aldus de Paus.
Geroepen tot heiligheid
De Paus stond in zijn Paus Benedictus XVI - Homilie
Schoonheid van het Evangelie
Tijdens de opening van de 13e Bisschoppensynode Over de nieuwe evangelisatie en proclamatie tot Kerkleraar van de H. Johannes van Avila en de H. Hildegard van Bingen - Sint Pietersplein
(7 oktober 2012) ook stil bij de twee heiligen die tot kerkleraar zijn uitgeroepen.
Het besef dat iedereen tot heiligheid geroepen is, is een van de belangrijkste vruchten van Vaticanum II. De heiligen zijn de echte brengers van de evangelisatie. Door hun leven tonen zij de schoonheid van het Evangelie.
Johannes van Avila
De heilige Johannes van Avila leefde in de zestiende eeuw. Hij bezat een diepgravende kennis van de heilige Schrift en was begiftigd met een missionaire geest. Hij wist op een diepgravende manier door te dringen in de geheimen van de verlossing. Hij was een man van God, die gebed met apostolische actie combineerde. Hij wijdde zichzelf aan de verkondiging en het veelvuldig ontvangen van de sacramenten. Hij concentreerde zich op de vorming van seminaristen, religieuzen en leken en had een vruchtbare kijk op de hervorming van de Kerk. (Hij was de biechtvader van de heiligen Teresia van Avila en Johannes van het Kruis, red.)
Hildegard van Bingen
Hildegard van Bingen is een belangrijke vrouwelijke heilige uit de twaalfde eeuw. Zij leverde een belangrijke bijdrage aan de groei van de Kerk en toonde zich een vrouw met een scherpe intelligentie en een grote gevoeligheid. Ze was een erkende spirituele autoriteit. De Heer schonk haar een profetische geest en de capaciteiten om de tekenen van de tijd te onderscheiden. Ze koesterde een grote liefde voor de schepping en was deskundig op het gebied van medicijnen, gedichten en muziek. Maar boven alles had ze een grote en gelovige liefde voor Christus en Zijn Kerk.
(Bron: Vatican Information Service 7-10-2012
Bron vert.: jaarvanhetgeloof.nl 11-10-2012)
Publicatiedatum: 7 oktober 2012
Laatst bewerkt: 10 juli 2014
