Door zijn christelijke wortels te miskennen, bevindt Europa zich in de onmogelijkheid “immigranten echt te integreren”, zei Mgr. Antonio Maria Veglio, voorzitter van de Pauselijke Raad voor de Pastorale Zorg voor Migranten en Reizigers, tijdens een ronde tafel over het thema “Immigratie: bestemd om samen te leven”.
Op de internationale gebedssamenkomst voor de vrede, in München georganiseerd door de Sint-Egidiusgemeenschap en het aartsbisdom München-Freising over het thema “Bestemd om samen te leven. Godsdiensten en culturen in dialoog”, benadrukte de prelaat het belang van dialoog en opvoeding ter bevordering van de interculturaliteit.
“Interculturaliteit”: een term die de voorkeur geniet boven “multiculturaliteit”, en die de nadruk legt “op gedragingen, beoogde doelstellingen en educatieve wegen die naar deze ontmoeting der culturen leiden”.
“De dialoog is het belangrijkste kanaal.” Verwijzend naar het milieu in Europa, heeft Benedictus XVI eens gezegd: “het thema van de interculturele en interreligieuze dialoog is voor de Europese Unie een prioriteit en gaat dwars doorheen de sectoren van cultuur en communicatie, opvoeding en wetenschap, migratie en minderheden, tot en met de sectoren van jeugd en werk”.
Toch stelt zich volgens Mgr. Veglio “een groot probleem ... Met de bedoeling personen van verschillende culturen en/of godsdiensten te onthalen en een constructieve dialoog met hen op te bouwen, heeft Europa de principes en waarden verstikt die haar eigen ontstaan getekend hebben en die haar vorm gaven”.
“Zo heeft het Europese continent zijn christelijke wortels verzwegen en misschien ontkent”, betreurde hij. “Dat verhindert een aangepast onthaal en ware integratie van immigranten die uit andere culturele contexten komen, aangezien het onmogelijk is een dialoog te voeren met een land dat ontdaan lijkt van fysionomie en geschiedenis, van gemeenschappelijke principes en fundamentele waarden. … Bij een verbleekte identiteit voegt zich een passief aanvaarden van migranten, dat gerechtvaardigd wordt door een irenisch verlangen naar verdraagzaamheid.”
Een tweede onmisbaar instrument is volgens Mgr. Veglio, de opleiding. “Op dat vlak, is het meer dan ooit nodig dat de opvoedingsmodellen vernieuwd worden om in staat te zijn aangepaste antwoorden te bieden aan de hedendaagse uitdagingen. … Het gaat er vooral om de verschillende culturen te leren respecteren en waarderen en hun positieve elementen te leren ontdekken die erin kunnen verscholen zijn; het gaat er tevens om gedragingen te leren veranderen zoals angst en onverschilligheid voor het andere; en op te leiden tot onthaal, gelijkheid, vrijheid, verdraagzaamheid, pluralisme, samenwerking, respect, medeverantwoordelijkheid en niet te discrimineren.” Een interculturele opleiding dus, waarin degenen dienen betrokken te worden die tot de cultuur van de meerderheid behoren evenals leden van de minderheden.
“Ik ben ervan overtuigd dat vreedzaam samenleven en uitwisseling van wederzijdse innerlijke rijkdommen de opbouw mogelijk maken van een Europa dat het gezamenlijk huis is waar iedereen welkom is, waar niemand het voorwerp uitmaakt van discriminatie, waar iedereen behandeld wordt als lid van één grote familie en daarin op een verantwoordelijke manier leeft– zoals de apostolische exhortatie “Ecclesia in Europa” het uitdrukt.” “Een utopie? Misschien. Maar de christen moet erin geloven en zich engageren opdat de utopie werkelijkheid wordt”, aldus Mgr. Veglio.
Vert.: Sorores Christi
Bron: Zenit.org
Zie ook:
München, Internationale Samenkomst voor de Vrede
Publicatiedatum: 14 september 2011
Laatst bewerkt: 19 september 2011
