Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Een gedenkdag is de gelegenheid om de eigen rijkdommen opnieuw te ontdekken en om alle vruchten die het Evangelie reeds heeft voortgebracht in uw land in herinnering te roepen: de verscheidenheid van de grote religieuze families, ordes en congregaties, de zorg om het christenvolk een aangepaste spiritualiteit te bieden, zoals de rijkdom van de Devotio moderna dat tot uitdrukking heeft gebracht, en de verbazingwekkende dynamiek van de missionaire roepingen. Deze rijkdommen behoren niet alleen tot het verleden, zij zijn nog levend en behoeven alleen maar opnieuw te ontkiemen en vrucht te dragen in de harten van de jongeren, van mannen en vrouwen die gegrepen zijn door de waarheid en bereid zijn om met edelmoedigheid de roepstem van de Heer te beantwoorden. Ik nodig alle gelovigen uit om door hun gebed en hun aandacht de roepingenpastoraal te ondersteunen, in het bijzonder die van de diocesane priesters, die de meest nabije gidsen zijn van het christenvolk.

In dezelfde mate moedig ik alle Nederlandse katholieken aan om zich actief in te zetten in het evangelisatiewerk, vanuit het verlangen om met hun broeders en zusters de schat te delen, die zij zelf hebben ontvangen, naar het voorbeeld van de apostelen die omgevormd zijn door de inspiratie van Pinksteren Vgl. Hand. 2, 4 . Het is wezenlijk dat de katholieken het Evangelie des Levens verkondigen door aanwezig te zijn in alle sectoren van het sociale leven, dat zij er getuigen zijn, door hun manier van aanwezig zijn maar ook door hun woorden, van het respect dat men verschuldigd is aan alle vormen van menselijk leven vanaf de bevruchting tot de natuurlijk dood, en dat zij de liefde van Christus voor de zwakkeren tot uiting brengen, zij die gehandicapt zijn, zij die buiten de maatschappij staan, omdat zij zonder werk of vaderland zijn, de ouderen die in isolement leven. Er zijn nieuwe bewegingen in de Kerk gekomen, die de christelijke broederlijkheid meer zichtbaar maken door middel van leefgemeenschappen met religieuzen of leken. Dat hun dynamiek op dezelfde wijze een vernieuwing van de parochies moge opwekken, opdat de christelijke geloofsgemeenschappen waarachtige plaatsen van broederlijk samenleven mogen zijn, open en gastvrij, naar het model van de apostolische tijden! Ik verheug mij over de broederlijke en vertrouwvolle betrekkingen met leden van andere christelijke gezindten, en die bevorderd moeten worden, niet vergetend dat de oecumene een weg is die de waarheid vereist en trouw aan wat de Heer zelf vraagt.