Dierbare broeders en zusters,

We hebben Jezus begeleid op de Kruisweg. We hebben Hem begeleid op deze straat van de martelaren in het Colosseum, waar velen geleden hebben voor Christus, hun leven gaven voor de Heer en op deze wijze heeft de Heer opnieuw geleden in zoveel mensen.

We hebben dus begrepen dat de Kruisweg niet iets is uit het verleden of voor een bepaalde plaats op aarde. Het kruis van de Heer omarmt de gehele wereld, Zijn kruisweg gaat over alle continenten en in alle tijden. We kunnen niet slechts toeschouwers zijn van de Kruisweg. We zijn deelgenoot en moeten onze plaats vinden: waar zijn wij?

Op de Weg van het Kruis kunnen we onmogelijk neutraal zijn. Pilatus als sceptische intellectueel, probeerde neutraal te zijn, erbuiten te blijven, maar juist door dit te doen nam hij zijn positie in tegen de rechtvaardigheid ten behoeve van het conformisme van zijn carrière. Wij moeten onze plaats vinden.

In het beeld van het kruis hebben we al het lijden van de mensheid van nu gezien. Op het kruis van Christus hebben we vandaag het lijden gezien van de verlaten en misbruikte kinderen, de bedreigingen van de families, de scheiding van de wereld tussen de arrogantie van de rijken (die Lazarus niet zien staan bij de deur) en de armoede van zovelen die lijden ten gevolge van honger en dorst.

Maar we hebben we ook de staties gezien van medelijden. We hebben de Moeder gezien, die haar goedheid behoud tot aan de dood en na de dood. We hebben de moedige vrouwen gezien die voor de Heer verschenen en die niet bang waren om haar solidariteit te tonen met de lijdende mens. We hebben Simon van Cyrene, een Afrikaan, gezien, die het Kruis met Christus droeg. En tenslotte hebben we in deze staties van medelijden gezien dat, zoals lijden geen einde heeft, ook medelijden geen einde kent.

We hebben gezien hoe op de weg van het kruis Paulus het doel van zijn geloof vond en het licht van de liefde ontvlamde; we hebben gezien hoe Sint Augustinus zijn weg vond, Sint Franciscus van Assisi, Sint Vincent à Paul, Sint Maximilian Kolbe, Moeder Teresa van Calcutta en zo zijn we ook uitgenodigd om onze plaats te vinden, om samen met deze grote dappere personen de weg te vinden met en voor Jezus, de weg van goedheid, waarheid, moed en liefde.

We hebben dus begrepen dat de Weg van het Kruis niet simpel een lijst is met wat donker en triest is in deze wereld, of een moralisme dat uiteindelijk niet effectief is; het is geen protestkreet dat niets veranderd.

Integendeel, de Kruisweg is de weg van barmhartigheid, barmhartigheid die een einde maakt aan het kwaad, zoals we geleerd hebben van Paus Johannes Paulus II. Het is de weg van barmhartigheid en daardoor van de redding. Het nodigt ons uit om de weg van de barmhartigheid op te gaan en met Jezus een einde te maken aan het kwaad.

Laat ons bidden tot de Heer dat Hij ons helpt om doordrenkt te worden van Zijn barmhartigheid. Laat ons bidden tot heilige Moeder van Jezus, de Moeder van barmhartigheid, zodat ook wij mannen en vrouwen van barmhartigheid zullen worden en dus bijdragen aan de redding van de wereld, aan de redding van schepping, om te worden tot mannen en vrouwen van God.

Amen

Zie ook:
Overzicht Goede Week 2006