De mate van voorlichting aan de kinderen en de opgroeiende jeugd dient aangepast te zijn aan hun persoonlijke ontwikkelingsstadium.

Over het beginsel van de keuze van het juiste moment werd reeds gesproken bij de analyse van de verschillende ontwikkelingsfasen bij kinderen en opgroeiende jeugd. Ouders en allen die hen bijstaan moeten oog hebben:

1. voor de verschillende ontwikkelingsfasen, met name de “jaren der onschuld” en de puberteit;
2. voor de wijze waarop ieder van hen deze verschillende levensfasen beleeft;
3. voor bepaalde problemen die met deze fasen samenhangen.

1. Met de oudere adolescent kan eerst gesproken worden over de tekenen van vruchtbaarheid en vervolgens over de natuurlijke regeling van de vruchtbaarheid, maar alleen in het kader van het onderricht over liefde, huwelijkstrouw, Gods plan betreffende de voortplanting en eerbied voor het menselijk leven.
2. Over homoseksualiteit moet niet vóór de adolescentie worden gesproken tenzij er zich in bijzondere omstandigheden bepaalde ernstige problemen voordoen. Vgl. Congregatie Katholieke Vorming (seminaries en universiteiten), Schets voor een seksuele opvoeding, Educatieve richtlijnen over de menselijke liefde (1 nov 1983), 101-103 Over dit onderwerp moet slechts gesproken worden in termen van kuisheid, gezondheid en “de waarheid aangaande menselijke seksualiteit met betrekking tot het gezin zoals door de kerk wordt geleerd”. Congregatie voor de Geloofsleer, Brief aan de bisschoppen van de katholieke Kerk over de pastorale zorg voor homoseksuelen, Homosexualitatis problema (1 okt 1986), 17
3. Over seksuele afwijkingen die betrekkelijk zeldzaam voorkomen dient niet te worden gesproken, tenzij in die gevallen waarbij de ouders in een individueel gesprek ingaan op echte problemen.