Op sociaal terrein zien wij de volgende veranderingen: de uitbreiding van het sociale verzekeringswezen; in sommige economisch beter gesitueerde landen voorzieningen voor alle mogelijke omstandigheden; een groeiend verantwoordelijkheidsbesef bij de leden van de vakverenigingen tegenover de belangrijke economische en sociale problemen; het stijgend peil van de doorsnee ontwikkeling; een steeds toenemende welstand; het gemakkelijker overgaan van arbeiders uit de ene industriële sector naar de andere en, als gevolg hiervan, een vermindering van het klassenverschil; een toenemende interesse bij de gewoon ontwikkelde man voor het wereldgebeuren. Tegelijk echter constateert men bij de sterke uitgroei van de economische en sociale instellingen in een steeds groter aantal landen ook duidelijk toenemende spanningen: vooreerst tussen de landbouw enerzijds en de industrie en de dienstverlenende sector anderzijds; vervolgens tussen de meer en de minder welvarende zones van eenzelfde land en, op internationaal niveau, tussen economisch sterkere en zwakkere staten.