Als Moeder en Lerares van de volken is de katholieke Kerk door Jezus Christus gesticht om allen, die zij in de loop van de eeuwen liefdevol in haar schoot zou opnemen, aan de volheid van een hoger leven en aan het heil deelachtig te maken. Aan deze Kerk, "pijler en grondslag van de waarheid" Vgl. 1 Tim. 3, 15 , heeft haar goddelijke Stichter de dubbele taak toevertrouwd, Hem kinderen te schenken en deze kinderen te onderrichten en te leiden; zij moest een moederlijke zorg hebben voor het leven van individuen en volken, en zij heeft de grote waardigheid van dit leven steeds hoger in eer gehouden en met waakzaamheid verdedigd.

Christus' leer immers verbindt aarde en hemel. Ze omvat heel de mens, geest en lichaam, verstand en wil. Ze spoort de mens aan, zich, boven de wisselende omstandigheden van het aardse leven uit, te verheffen tot het hemels leven, waar hij eens een nooit eindigend geluk en een eeuwige vrede zal genieten.

Al heeft dus de Kerk tot eerste taak, de mensen tot heiligheid te brengen en hen deelachtig te maken aan de hemelse goederen, toch is zij ook bezorgd voor de noden van hun dagelijks bestaan; en dit niet alleen met het oog op hun noodzakelijk levensonderhoud, maar ook wat betreft hun grotere welvaart op allerlei gebied en in verschillende omstandigheden.

Door dit alles brengt de Kerk de leer van haar Stichter Christus in praktijk. Wanneer Christus zegt: "Ik ben de weg, de waarheid en het leven" (Joh. 14, 6) en elders "Ik ben het licht der wereld" (Joh. 8, 12), heeft Hij eerst en vooral het eeuwig heil van de mensen op het oog. Maar wanneer Hij bij het zien van een hongerige menigte luide verzucht: "Ik heb medelijden met deze mensen" (Mc. 8, 2), dan blijkt hieruit, dat ook de stoffelijke nood van het mensdom Hem ter harte gaat. En de goddelijke Verlosser toont dit niet alleen door woorden, maar ook door Zijn daden, want meermalen heeft Hij het wonder van de broodvermenigvuldiging verricht om de honger van de menigte te stillen.

Door het brood te geven als voedsel voor het lichaam wilde Hij tevens wijzen naar het hemels voedsel voor de ziel, dat Hij daags voor Zijn lijden aan de mensen zou schenken.