Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Deze vorming is niet doeltreffend, als met het werk van de leermeester niet gepaard gaat de persoonlijke inspanning van hen, die hij moet vormen, en als het onderricht niet gevolgd wordt door de praktijk.

Het spreekwoord zegt: men leert de vrijheid eerst goed gebruiken door het goed gebruik van de vrijheid. Zo ook hier: niemand leert in sociaal en economisch opzicht echt katholiek handelen, tenzij juist door op dit gebied echt katholiek te handelen.

Daarom is met het oog op deze vorming een belangrijke taak weggelegd voor de organisaties van het lekenapostolaat, speciaal voor de organisaties, die zich ten doel stellen, de concrete sociaal-economische activiteit te bezielen met de christelijke geest. Want de leden van deze organisaties kunnen op grond van hun dagelijkse ervaring zichzelf en de jongeren beter geschikt maken voor deze taak.

Wij willen in dit verband allen, hoger geplaatsten en minderen, er aan herinneren, dat de zin van het leven volgens de christelijke wijsheid noodzakelijk de geest van soberheid en van offervaardigheid, ter liefde Gods, insluit.

Maar tegenwoordig worden helaas velen beheerst door genotzucht en zoeken hun hoogste levensideaal in het genieten en in de bevrediging van hun hartstochten, tot groot nadeel van hun geest en ook van hun lichaam. Ook louter natuurlijk beschouwd is het wijs en verstandig, in alles maat te houden en zijn driften te beheersen. Maar vanuit bovennatuurlijk oogpunt is het voor iedereen duidelijk, dat het evangelie, de Kerk en de traditionele ascese de christen de plicht opleggen, de zelfbeheersing te beoefenen en de moeilijkheden van het leven geduldig te verdragen. Deze deugden geven aan de geest een sterk en geordend overwicht over het lichaam en zijn voor de mens een krachtig middel om de straf uit te boeten voor de zonden, waarvan niemand vrij is behalve Jezus Christus en Zijn onbevlekte Moeder.

Het in praktijk brengen van de sociale leer doorloopt in het algemeen de volgende drie fasen: het verkennen van de situatie, het beoordelen van de situatie in het licht van de beginselen, het vaststellen van wat kan en moet gedaan worden om de gegeven richtlijnen uit te voeren naargelang van de omstandigheden van tijd en plaats. Deze drie fasen duidt men aan met de woorden: zien, oordelen, handelen.

Het is zeer gewenst, dat de jongeren deze fasen overdenken en zoveel mogelijk in de praktijk volgen. Anders blijft het geleerde voor hen louter theorie zonder dat het in daden wordt omgezet.

Maar waar het gaat over de praktijk, kunnen ook onder oprechte katholieken meningsverschillen voorkomen. In dergelijke gevallen moeten zij zorgen, toch alle waardering en respect voor elkaar te bewaren en ook te tonen en tevens zoeken naar punten van overeenkomst om bijtijds te handelen volgens de eisen van het ogenblik. Zij mogen hun krachten niet verspillen aan eindeloze discussies en, onder voorwendsel het hoogste te zoeken, niet verzuimen, wat feitelijk gedaan kan worden en dus gedaan moet worden.

In hun activiteit op economisch en sociaal gebied komen de katholieken niet zelden in contact met personen van een andere levensbeschouwing. In zulke gevallen moet het hun eerste zorg zijn, altijd principieel te blijven en zich niet te laten verleiden tot compromissen, die afbreuk doen aan de godsdienst of de moraal. Toch moeten zij anderen ook met begrip en welwillendheid tegemoet treden, iedere vorm van egoïsme vermijden en zich bereid tonen om in loyale samenwerking datgene te verwezenlijken, wat in zich goed is of waaruit goed kan voortkomen. Maar als de kerkelijke overheid op dit punt iets beveelt of beslist, dan zijn de katholieken verplicht, zich aanstonds hierbij neer te leggen. Want de Kerk heeft niet alleen het recht en de plicht, de godsdienstige en zedelijke beginselen te verdedigen, maar ook haar gezag te doen gelden, waar het gaat over de praktische toepassing van deze beginselen.