H. Paus Johannes Paulus II - 13 mei 1992
Doordat ik het persoonlijk heb ervaren ken ik ook het leed dat wordt veroorzaakt door lichamelijke onbekwaamheid, de zwakte die de ziekte eigen is, het gebrek aan energie om te werken en het feit dat men zich niet in vorm voelt om een normaal leven te leiden. Maar ik weet ook en dat zou ik graag duidelijk willen maken, dat dit leed ook een ander, verheven aspect bezit: het verschaft een groot geestelijk vermogen, want lijden betekent zuivering voor zichzelf en voor de anderen en wanneer het wordt beleefd vanuit christelijk perspectief, kan het veranderen in een offergave om in het eigen vlees aan te vullen wat nog ontbreekt aan de verdrukkingen van de Christus ten bate van zijn lichaam, dat de Kerk is Vgl. Kol. 1, 24 . U, beste zieken overal ter wereld, wens ik toe dat u moogt getuigen van de levende en troostgevende aanwezigheid van Onze-Lieve-Heer. Uw lijden dat u verwelkomt en aanvaardt dankzij een onwankelbaar geloof en in vereniging met Christus krijgt een buitengewone waarde voor het leven van de Kerk en het welzijn van de mensheid.
{...}
... gebed, aandacht, het offeren van het lijden voor het goed van de Kerk, en op deze dag meer dan anders zullen bidden voor het welzijn van de Kerk. De viering van deze dag wil ook voor iedereen een uitnodiging zijn om in het gelaat van onze lijdende medemens het Gelaat te herkennen van Christus, die door zijn lijden, dood en verrijzenis het heil van de mensheid heeft bewerkt.
{...}