H. Paus Johannes Paulus II - 20 april 2003
"Surrexit Dominus de sepulcro qui pro nobis pependit in ligno" (uit de liturgie)
"De Heer is opgestaan uit het graf, omwille van ons hing hij aan het Kruis". Alleluia!
De Paasboodschap klinkt vol vreugde: Christus is opgestaan! Hij is waarlijk opgestaan! Hij die "heeft geleden onder Pontius Pilatus, is gekruisigd, gestorven en begaven", Jezus, de Zoon van God, geboren uit de Maagd Maria, "is verrezen op de derde dag, volgens de Schriften" 1e Concilie van Constantinopel
Credo van Nicea - Constantinopel
(31 juli 381).
Deze boodschap is het fundament van de hoop voor de hele mensheid. Als Christus niet was opgestaan uit de doden zou niet alleen ons geloof vergeefs zijn Vgl. 1 Kor. 15, 14 , maar zou ook onze hoop vergeefs zijn, want we zouden allen nog steeds gegijzeld worden door het kwaad en de dood. "Maar zo is het niet! - verkondigt de Liturgie van deze dag - Christus is opgestaan uit de doden, als eersteling van hen die ontslapen zijn (1 Kor. 15, 20). Door zijn dood heeft Jezus de ijzeren wet van de dood gebroken en overwonnen, en zijn giftige wortels voor altijd vernietigd.
"Vrede zij met u!" (Joh. 20, 19-20). Dit is de eerste groet van de Verrezene aan de leerlingen; een groet die hij op deze dag opnieuw aan de hele wereld richt. O Blijde Boodschap, zo lang verwacht, zo hevig verlangd! O boodschap van troost voor allen die onderdrukt worden door het juk van de zonde en zijn vele structuren! Voor allen, en in het bijzonder voor de kleinen en de armen, verkondigen wij vandaag de hoop van de vrede, van de ware vrede, gebouwd op de stevige pilaren van liefde en gerechtigheid, van waarheid en vrijheid.
"Pacem in terris...".
"De vrede op aarde, waarnaar de mensen van alle tijden hevig verlangen, kan alleen gesticht en in stand gehouden worden in het volle respect van de orde die God heeft gegeven" H. Paus Johannes XXIII, Encycliek, Vrede op aarde, Pacem in Terris (11 apr 1963), 1.
Dat zijn de eerste woorden van de historische encycliek waarmee veertig jaar geleden de zalige Paus Johannes XXIII de wereld de weg van de vrede heeft gewezen. Deze woorden zijn actueler dan ooit op de drempel van het derde millennium, tragisch verduisterd door het geweld en conflicten.
Vrede in Irak! Met de steun van de internationale gemeenschap kunnen de Irakezen de hoofdrol spelen in de gezamenlijke wederopbouw van hun land. Vrede in andere delen van de wereld, waar vergeten oorlogen en slepende conflicten doden en gewonden veroorzaken te midden van stilte en verwaarlozing door aanzienlijke delen van de publieke opinie. Met diepe droefheid denk ik aan de weg van geweld en bloed die in het Heilig Land maar niet aan een einde lijkt te komen. Ik denk aan de tragische situatie van niet weinig landen van het Afrikaanse continent, dat niet aan zichzelf overgelaten mag worden. Ik ben ook de plekken van spanning niet vergeten en de aanvallen op de vrijheid van mensen in de Kaukasus, in Azië en in Latijns Amerika, gebieden in de wereld die mij evenzeer aan het hart liggen.
Laat er een einde komen aan de ketting van haat en terrorisme, die de geordende ontwikkeling van de menselijke familie bedreigt. Moge God ons geven dat we bewaard blijven van het gevaar van een tragische strijd tussen culturen en godsdiensten. Moge geloof en de liefde van God van de volgelingen van elke godsdienst moedige bouwers van begrip en vergeving maken, geduldige wevers van een vruchtbare interreligieuze dialoog, in staat om een nieuw tijdperk van gerechtigheid en vrede in te luiden.
Zoals hij tot de angstige apostelen zei op de stormachtige zee, zegt Christus het opnieuw tot de mensen van onze tijd: "Vertrouwen! Ik ben het; wees niet bevreesd!" (Mc. 6, 50). Als Hij met ons is, waarom zouden we bang zijn? Hoe donker de horizon van de mensheid ook mag lijken, vandaag vieren we de stralende triomf van de Paasvreugde. Als een tegenwind de weg van de volkeren hindert, als de zee van de geschiedenis woelig is door de storm, laat dan niemand toegeven aan de angst of aan de wanhoop! Christus is verrezen; Christus leeft midden onder ons; werkelijk aanwezig in het sacrament van de Eucharistie, Hij biedt zich aan in het Brood van het heil, het Brood van de armen, het Voedsel van de pelgrims.
O goddelijke aanwezigheid van de liefde,
o levende gedachtenis van Christus ons paaslam,
voor hen die lijden en sterven bent U het voedsel op hun tocht,
voor iedereen bent U het zekere onderpand van het eeuwige leven.
Maria, eerste tabernakel van de geschiedenis,
u, de stille getuige van de wonderen van Pasen,
help ons om met ons leven uw eigen Magnificat van lof en dank te zingen,
want juist vandaag "is de Heer uit het graf opgestaan, die voor ons aan het kruis heeft gehangen".
Christus is verrezen,
onze Vrede en onze Hoop.
Hij is verrezen. Alleluia!
Na de mededeling van de kardinaal-diaken over de te ontvangen aflaat volgt de zegen Urbi et Orbi door de Paus.