Onder de allerdroevigste berichten heeft vooral dit uit de laatste tijd niet alleen ons, niet alleen alle Christenen, maar ook allen, die de vrijheid en de waardigheid der burgers hoogschatten, met de grootste smart vervuld: in Bulgarije nl., waar een kleine, maar bloeiende gemeenschap van katholieken bestond, heeft een verschrikkelijke storm pijnlijk leed over de Kerk gebracht. Onder de gewone beschuldigingen immers zijn Gods dienaren als schuldig aan een publiek misdrijf aangeklaagd; onder hen is ook onze eerbiedwaardige broeder, Eugenius Bossilkoff, bisschop van Nicopolis, met drie andere priesters, die zijn medewerkers waren in zijn apostolische arbeid, ter dood veroordeeld. Vele anderen bovendien zijn opgesloten in kerker of in concentratiekamp; dit getal moet nog vermeerderd worden met een grote rij van katholieke mannen, die op verschillende manieren worden gefolterd en zo met dezelfde palm en met dezelfde eer gekroond worden. Wij maken er een gewetensplicht uit, waaraan wij ons niet kunnen onttrekken, te protesteren, en voor heel de Christenheid brandmerken wij het onrecht, dat de Kerk wordt aangedaan. Want juist omdat zij 'het katholiek geloof beleden, en het bovendien moedig in het openbaar trachtten te verdedigen, werden zij als staatsvijanden beschouwd, ofschoon zij toch voor niemand onderdeden in vaderlandsliefde, in eerbied voor het openbaar gezag en in de onderhouding van de wetten, voor zover deze niets voorschrijven, wat in strijd is met de natuurwet en met de goddelijke en kerkelijke rechten.