Dierbare broeders en zusters!

Ter gelegenheid van de Internationale Dag die aan u gewijd is, zou ik mij rechtstreeks willen richten tot u die een handicap heeft, welke ook, om u te zeggen dat de Kerk van u houdt en ieder van u nodig heeft om haar zending te vervullen ten dienste van het Evangelie.

Jezus is onze vriend! Dat heeft Hij zelf tot Zijn leerlingen gezegd op het laatste avondmaal. Vgl. Joh. 15, 14 Zijn woorden bereiken ons vandaag en belichten het mysterie van onze band met Hem en van ons deel uitmaken van de Kerk. “Vriendschap met Jezus is onverbrekelijk. Hij laat ons nooit in de steek, ook al lijkt Hij soms het stilzwijgen te bewaren. Wanneer wij Hem nodig hebben, laat Hij zich door ons vinden en staat ons ter zijde overal waar wij gaan”. Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Lang leve Christus, onze hoop, Christus Vivit (25 mrt 2019), 154 Wij, Christenen, kregen toegang tot het hart van Jezus en vriendschap met Hem, als gave. Dat is een voorrecht waarmee wij gezegend zijn en dat onze roeping wordt: het is onze roeping Zijn vrienden te zijn!

Jezus tot vriend hebben, is de grootste troost en kan van ieder van ons een dankbaar leerling maken, blij en bekwaam om te getuigen dat zijn eigen kwetsbaarheid geen hinder is om het Evangelie te beleven en door te geven. Vertrouwende en persoonlijke vriendschap met Jezus kan namelijk de spirituele sleutel worden om de beperkingen te aanvaarden die wij allemaal kennen en om ons met onze conditie te verzoenen. Zij kan een gelegenheid worden voor een vreugde “die het hart en het hele leven vult” Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 1 want zoals een groot exegeet schreef, vriendschap met Jezus is “een vonk die het enthousiasme ontvlamt”.

Het doopsel maakt ieder van ons tot een volwaardig lid van de kerkgemeenschap en geeft ieder, zonder uitsluiting of discriminatie, de mogelijkheid om uit te roepen: “ik ben Kerk!”. Inderdaad, de Kerk is uw huis! Allemaal samen zijn wij de Kerk omdat Jezus ervoor gekozen heeft onze vriend te zijn. De Kerk – en dat willen wij steeds beter leren gedurende heel dit synodale proces dat wij ondernemen – “is geen gemeenschap van volmaakten, maar van leerlingen onderweg, die de Heer volgen omdat zij zich als zondaars erkennen en nood hebben aan vergeving” Paus Franciscus, Audiëntie, Catechesereeks over de barmhartigheid - Sint Pietersplein, Barmhartigheid 14. - Ik wil liever barmhartigheid dan offers (Mt. 9, 13) (13 apr 2016), 1 In dat volk dat onder leiding van Gods Woord doorgaat doorheen de gebeurtenissen van de geschiedenis, “zijn allen protagonist, niemand kan beschouwd worden als een gewone figurant”. Paus Franciscus: Aan de gelovigen van Rome, 18 september 2021 Daarom is ieder van u ook geroepen om op deze synodale weg zijn eigen bijdrage te leveren. Ik ben overtuigd dat de kerkgemeenschap er veel rijker zal uitkomen als dit kerkelijk proces werkelijk “participatief en inclusief” is.

Helaas worden velen onder u vandaag nog “behandeld als vreemde wezens in onze samenleving (...) en voelen "dat ze bestaan zonder erbij te horen en erbij betrokken te worden; er is nog veel dat u verhindert een volwaardige burger te zijn”. Paus Franciscus, Encycliek, Alle mensen - Over broederschap en sociale vriendschap, Fratelli tutti (4 okt 2020), 98 Er is nog veel discriminatie op verschillende vlakken van het sociale leven. Zij wordt onderhouden door vooroordelen, onwetendheid en een cultuur die het moeilijk heeft om de onschatbare waarde van elke mens te begrijpen. In het bijzonder, het feit dat men een handicap blijft beschouwen alsof het om een ziekte gaat – wat het gevolg is van de interactie tussen de sociale barrières en de beperktheden van elke mens. En dit draagt ertoe bij dat uw leven aan de kant gezet wordt. Het voedt de stigmatisering waarvan u het slachtoffer bent.

Wat het leven van de Kerk betreft, is “de ergste discriminatie (...) het gebrek aan spirituele aandacht” Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 200, die soms tot uiting kwam door de toegang tot de sacramenten te weigeren, iets wat sommigen onder u helaas ervaren hebben. Het Leergezag is op dit punt heel duidelijk en onlangs heeft het [7793|Directorium voor de Catechese] er expliciet aan herinnerd dat “niemand de sacramenten aan gehandicapte mensen mag weigeren”. Pauselijke Raad tot Bevordering van de Nieuwe Evangelisatie, Directorium voor de catechese (25 juni 2020), 272 Tegenover discriminatie is het juist de vriendschap van Jezus, die wij allemaal als een onverdiende gave ontvangen, die ons vrijkoopt en toelaat verschillen als een rijkdom te beleven. Inderdaad, Hij noemt ons, mannen en vrouwen met een invalide gezondheid, geen dienaars maar vrienden: vertrouwelingen die waardig zijn alles te kennen wat Hij van de Vader ontvangen heeft. Vgl. Joh. 15, 15

De vriendschap van Jezus beschermt ons in de beproeving. Ik ben mij er goed van bewust dat de pandemie van Covid-19, waar wij moeizaam uitgeraken, een zeer harde weerslag had en blijft hebben op het leven van velen onder u. Ik denk bijvoorbeeld aan de noodzaak om gedurende lange periodes thuis te blijven, aan de moeilijkheid voor vele gehandicapte studenten om op afstand toegang te krijgen tot didactisch materiaal, aan de dienstverlening die lange tijd in vele landen onderbroken was, en aan veel andere moeilijkheden waarmee ieder van u geconfronteerd werd. Maar bovenal denk ik aan degenen onder u die in instellingen wonen en aan het lijden dat de gedwongen scheiding met uw dierbaren heeft meegebracht. In die instellingen deed het virus zich sterk gevoelen en heeft het ondanks de toewijding van het personeel, veel slachtoffers gemaakt. Weet dat de Paus en de Kerk u op een bijzondere manier nabij zijn, met genegenheid en tederheid!

De Kerk staat aan de zijde van degenen onder u die nog met het coronavirus kampen. Zoals altijd insisteert zij op de noodzaak om voor iedereen zorg te dragen, en dat een handicap geen beletsel mag zijn om de beste beschikbare verzorging te krijgen. In die zin hebben sommige Bisschoppenconferenties, zoals die van Engeland en Wales, en van de Verenigde Staten, gevraagd dat ieders recht op behandeling, zonder discriminatie, zou gerespecteerd worden.

Onze roeping vloeit ook voort uit onze vriendschap met de Heer. Hij heeft ons gekozen opdat wij vrucht zouden dragen en dat onze vrucht blijvend zou zijn. Vgl. Joh. 15, 16 Door zich aan te dienen als de ware wijnstok, heeft Hij gewild dat elke rank die met Hem verenigd is, vrucht kan dragen. Ja! Jezus wil dat wij het “geluk waarvoor wij zijn geschapen” zouden bereiken. “Hij wil dat wij heilig zijn, en verwacht niet dat wij ons tevreden stellen met een middelmatig, verwaterd, onsamenhangend bestaan”. Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 1

Het Evangelie is ook voor u! Het is een Woord voor ieder van ons, dat troost en tegelijk oproept tot bekering. Het Tweede Vaticaans Concilie dat spreekt over de universele roeping tot heiligheid, leert dat “alle Christengelovigen, tot welke stand of staat zij ook behoren, tot de volheid van het christelijk leven en de volmaaktheid van de liefde geroepen zijn. (...) de gelovigen dienen alle krachten aan te wenden die zij naar de maat van Christus’ gave hebben ontvangen, teneinde (...) zich aldus aan de verheerlijking van God en de dienst van de naaste van ganser harte toe te wijden”. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 40 De Evangelies vertellen ons dat wanneer sommige gehandicapte personen Jezus ontmoeten, hun leven ten diepste verandert en zij Zijn getuigen worden. Dat is bijvoorbeeld het geval met de blindgeborene die, eens door Jezus genezen, moedig tegenover iedereen te kennen geeft dat Hij een profeet is. Vgl. Joh. 9, 17 ; en vele anderen belijden met vreugde wat de Heer voor hen gedaan heeft.

Ik weet dat sommigen onder u in uiterst kwetsbare condities leven. Maar ik zou mij juist tot u willen richten – en daar waar de nood zich zal laten voelen. Ik zou graag hebben dat de leden van uw familie of uw naasten u deze woorden voorlezen en deze oproep van mij aan u doorgeven: ik vraag u te bidden. De Heer luistert met aandacht naar het gebed van hen die vertrouwen in Hem stellen. Dat niemand zou zeggen: ik kan niet bidden. Want, zoals de apostel zegt, “De Geest komt onze zwakheid te hulp. Want wij weten niet eens hoe wij behoren te bidden, maar de Geest zelf pleit voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen” (Rom. 8, 26). In de Evangelies luistert Jezus namelijk ook naar degenen die zich op een blijkbaar ongepaste manier tot Hem richten, soms alleen maar met een gebaar Vgl. Lc. 8, 44 of met geroep. Vgl. Mc. 10, 46 In het gebed ligt een zending die voor iedereen toegankelijk is en ik zou ze u bijzonder willen toevertrouwen. Niemand is zo kwetsbaar dat hij niet kan bidden, dat hij de Heer niet kan aanbidden of eer geven aan Zijn Heilige Naam en ten beste spreken voor het heil van de wereld. Tegenover de Almachtige ontdekken wij dat wij allemaal gelijk zijn.

Dierbare broeders en zusters, uw gebed is vandaag dringender dan ooit. De heilige Theresia van Avila schreef dat “wij in moeilijke ogenblikken vrienden hebben die sterk zijn door God om de zwakken te steunen”. Deze tijd van de pandemie heeft ons duidelijk getoond dat wij allemaal kwetsbaar zijn: “Wij hebben ons allemaal rekenschap gegeven dat wij allemaal in hetzelfde bootje zitten, allemaal kwetsbaar en gedesoriënteerd zijn, maar tegelijk allemaal belangrijk en noodzakelijk, allemaal geroepen om samen te roeien”. Paus Franciscus, Angelus/Regina Caeli, Derde Zondag van Pasen - Bibliotheek in het pauselijke Paleis, De weg van God en de weg van het ik (26 apr 2020) De eerste manier om het te doen, is door te bidden. Dat kunnen wij allemaal. En zelfs indien wij zoals Mozes steun nodig hebben Vgl. Ex. 17, 10 , zijn wij zeker dat de Heer naar onze bede zal luisteren.

Rome, Sint-Jan in Lateranen, 20 november 2021

Franciscus