Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Wanneer wij ons met deze encycliek tot u, medebroeders in het bisschopsambt, wenden, dan willen we de principes voorleggen die voor de onderscheiding van wat in tegenspraak is met de 'gezonde leer', vereist zijn; daartoe verwijs ik naar die elementen van de zedenleer van de Kerk, die vandaag bijzonder bloot schijnen te staan aan dwaling, tweeduidigheid of vergetelheid. Dat zijn overigens die elementen, waarvan het 'antwoord op de onopgeloste raadsels van het menselijk bestaan (afhangt), die sinds onheuglijke tijden de harten der mensen ten diepste beroeren: Wat is de mens? Wat is zin en doel van ons leven? Wat is het goede, wat de zonde? Waar komt het leed vandaan, en welke zin heeft het? Wat is de weg naar het ware geluk? Wat is de dood, het oordeel en de vergelding na de dood? En tenslotte: Wat is dat laatste en onzegbare geheim van ons bestaan, waaruit wij komen en waarheen wij gaan? '. 2e Vaticaans Concilie, Verklaring, Over de houding van de Kerk tegenover niet-christelijke godsdiensten, Nostra Aetate (28 okt 1965), 1

Deze en andere vragen - bijv.: Wat is de vrijheid en van welke aard is haar betrekking tot de in Gods wet gelegen waarheid? Welke rol komt aan het geweten toe bij de vorming van het zedelijk karakter van de mens? Hoe kan men in overeenstemming met de waarheid over het goede, de rechten en concrete plichten van de menselijke persoon kennen? - kunnen samengevat worden in de fundamentele vraag, die de jongeman in het evangelie aan Jezus stelt: 'Meester, wat voor goeds moet ik doen om het eeuwige leven te winnen?' De Kerk, die door Jezus uitgezonden werd om het evangelie te verkondigen en 'tot alle volken te gaan.. en ze te leren, alles te onderhouden', wat Hij haar bevolen had Vgl. Mt. 28, 19-20 , stelt ook nu nog het antwoord van de Meester voor: Dit bezit een licht en een kracht die in staat zijn om ook de meest omstreden en ingewikkelde problemen op te lossen. Dit licht en deze kracht brengen de Kerk ertoe, onophoudelijk niet alleen de dogmatische, maar ook de morele reflexie in een interdisciplinair milieu te ontplooien, zoals dit bijzonder voor nieuwe problemen noodzakelijk is. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 43-44

Altijd in dit licht en in deze kracht verricht het leergezag van de Kerk van oudsher zijn taak van de onderscheiding, waarbij het de vermaning van de apostel Paulus aan Timotheus aanneemt en navolgt: 'Ik bezweer u voor het aanschijn van God en van Christus Jezus die levenden en doden zal oordelen, bij zijn verschijning en bij zijn koningschap: verkondig het woord, dring aan te pas en te onpas, weerleg, berisp, bemoedig, in een woord, geef uw onderricht met groot geduld. Want er komt een tijd dat de mensen de gezonde leer niet meer zullen verdragen. Zij zullen zich een menigte leraars aanschaffen naar eigen smaak, die hun naar de mond praten. En zij zullen hun oren sluiten voor de waarheid om te luisteren naar allerlei mythen. Maar gij, blijf nuchter bij dit alles, aanvaard uw lijden, doe het werk van een evangelist, wijd u geheel aan uw dienst" (2 Tim. 4, 1-5) Vgl. Titus 1.10.13-14