Dierbare broeders en zusters, zalig Pasen! Een zalig, heilig en sereen Pasen!

Vandaag weerklinkt overal in de wereld de boodschap van de Kerk: “Jezus, de gekruisigde, is verrezen zoals Hij gezegd heeft. Alleluia”.

De boodschap van Pasen is geen zinsbegoocheling, geen magische formule noch voorwendsel in de moeilijke situatie waarin wij leven. De pandemie is nog bezig, de sociale en economische crisis weegt zwaar, vooral voor de armste mensen. Desondanks – en het is ergerniswekkend – houden de gewapende conflicten niet op en worden militaire arsenalen versterkt. Dat is de ergernis van vandaag.

Tegenover of beter te midden van deze complexe realiteit, gaat de paasboodschap over een gebeuren dat de hoop geeft die niet teleurstelt: Jezus, de gekruisigde, is verrezen. Zij spreekt ons niet over engelen of spoken, maar over een mens, een mens van vlees en bloed, met een gezicht en een naam, Jezus. Het Evangelie getuigt dat deze Jezus, die gekruisigd werd onder Pontius Pilatus omdat Hij gezegd heeft dat Hij Christus is, de Zoon van God, verrezen is op de derde dag volgens de Schriften en zoals Hij aan Zijn leerlingen had voorzegd.

De gekruisigde, en geen andere, is verrezen. God de Vader heeft Zijn Zoon Jezus opgewekt omdat Hij Zijn wil van heil ten einde toe volbracht heeft: Hij heeft onze zwakheid, onze ziekten, onze eigen dood op zich genomen. Daarom heeft God de Vader Hem verheven en nu leeft Jezus Christus voor altijd. Hij is de Heer.

En de getuigen melden een belangrijk detail: de verrezen Jezus draagt de wonden in Zijn handen, voeten en zijde. Deze wonden zijn het eeuwige zegel van Zijn liefde voor ons. Wie ook een zware beproeving doormaakt in zijn lichaam of geest, kan in deze wonden toevlucht vinden, hij kan door die wonden de genade ontvangen van de hoop die niet teleurstelt.

De verrezen Christus is hoop voor iedereen die nog lijdt onder de pandemie, voor de zieken en degenen die een dierbare verloren hebben. Moge de Heer hen troosten en de inspanningen ondersteunen van artsen en verplegend personeel. Iedereen, vooral de meest kwetsbaren, hebben bijstand nodig en hebben het recht op noodzakelijke verzorging. Dat is zeker zo in deze tijd waarin wij allemaal geroepen zijn om de pandemie te bestrijden en waarvoor vaccins een essentieel element zijn. Nu de vaccins een internationale aangelegenheid zijn, roep ik heel de internationale gemeenschap op zich samen in te zetten om vertragingen in de verdeling ervan te voorkomen en de verdeling van vaccins te bevorderen, vooral met de armste landen.

De verrezen Gekruisigde is een troost voor wie zijn werk verloren heeft of zware economische moeilijkheden doormaakt en geen gepaste sociale bescherming geniet. Moge de Heer de werking van de publieke autoriteiten inspireren zodat iedereen, vooral de meest behoeftige gezinnen, de noodzakelijke hulp zouden krijgen voor hun levensonderhoud. De pandemie heeft het aantal armen en de wanhoop van duizenden mensen helaas doen toenemen.

“De armen van alle soort dienen terug hoop te vatten”, zei de heilige Johannes Paulus II op zijn reis in  Haïti. H. Paus Johannes Paulus II, Homilie, Port-au-Prince (Haiti), Bij de sluiting van het Internationaal Eucharistisch Congres (9 mrt 1983), 4 Het is precies naar het dierbare volk van Haïti dat mijn gedachte en aanmoediging vandaag uitgaan, opdat het niet door de moeilijkheden overwonnen wordt maar met vertrouwen en hoop naar de toekomst kijkt. (...) Ik ben u nabij en ik zou willen dat de problemen definitief voor u opgelost worden.

De verrezen Jezus is ook de hoop voor de vele jongeren die gedwongen worden lange periodes door te maken zonder school of universiteit en die hun tijd niet kunnen doorbrengen met hun vrienden. Wij hebben allemaal nood aan reële menselijke relaties en niet alleen virtueel, vooral op een leeftijd waarin het karakter en de persoonlijkheid gevormd worden. We hoorden het afgelopen vrijdag in de Via crucis van de kinderen. Ik ben de jongeren van heel de wereld nabij en op dit ogenblik vooral de jongeren in Myanmar, die zich inzetten voor democratie en daarvoor hun stem laten horen, bewust dat haat alleen door liefde kan verwijderd worden.

Moge het licht van de verrezen Heer een bron van opstanding zijn voor migranten die vluchten voor oorlog en ellende. Op hun gezicht herkennen wij het misvormde en lijdende gelaat van de Heer die de Calvariëberg opgaat. Moge het hun niet ontbreken aan concrete blijken van solidariteit en broederlijkheid, het onderpand van de overwinning van het leven op de dood, wat wij vandaag vieren. Ik dank de landen die edelmoedig mensen opnemen die lijden en een toevlucht zoeken, vooral Libanon en Jordanië die velen opnemen die vluchten voor het conflict in Syrië.

Moge het Libanese volk dat een periode doormaakt van moeilijkheden en onzekerheid, de troost van de verrezen Heer ervaren en in zijn roeping om een land te zijn voor ontmoeting, samenleving en pluralisme gesteund worden door de internationale gemeenschap.

Moge Christus die onze Vrede is, een einde maken aan het wapengeweld in het veelgeliefde en gefolterde Syrië, waar miljoenen mensen in onmenselijke omstandigheden leven, evenals in Jemen waar de gebeurtenissen gehuld zijn in een oorverdovende en ergerniswekkende stilte, en in Libië dat eindelijk een uitkomst lijkt te vinden na een decennium van twisten en bloedige confrontaties. Mogen alle betrokken partijen zich effectief inzetten om een einde te maken aan de conflicten. Mogen zij de volken die door oorlog uitgeput zijn, in vrede laten leven en met de opbouw van hun respectieve landen laten beginnen.

De verrijzenis brengt ons natuurlijk bij Jeruzalem. Voor haar smeken wij van de Heer vrede en veiligheid af Vgl. Ps. 122 , opdat zij zou beantwoorden aan haar roeping om een plaats te zijn voor ontmoeting waar iedereen zich een broeder kan voelen en waar Israëlieten en Palestijnen terug kracht vinden voor gesprek om tot een stabiele toestand te komen. Mogen zij de twee Staten naast elkaar zien leven in vrede en voorspoed.

Op deze feestdag gaat mijn gedachte eveneens naar Irak dat ik voorbije maand mocht bezoeken en ik bid dat de weg van de begonnen pacificatie mag doorgaan, zodat de droom van God zich kan verwezenlijken van een gastvrije en onthalende mensenfamilie voor al Zijn kinderen. Vgl. Paus Franciscus, Toespraak, Vlakte van Ur (Irak), Interreligieuze ontmoeting (6 mrt 2021)

Moge de kracht van de verrezen Heer de Afrikaanse volken steunen die hun toekomst bedreigd zien door intern geweld en internationaal terrorisme, vooral in de Sahel en Nigeria, evenals in het gebied van Tigré en Cabo Delgado. Mogen de inspanningen voortgezet worden voor een vreedzame oplossing voor de conflicten, met respect voor de mensenrechten en het sacrale karakter van het leven, door een broederlijke en constructieve dialoog in een geest van verzoening en effectieve solidariteit.

Er zijn nog te veel oorlogen en geweld in de wereld! Moge de Heer die onze Vrede is, ons helpen de oorlogsmentaliteit te overwinnen. Moge Hij aan allen die de gevangene zijn van conflicten, vooral in het oosten van Oekraïne en in Nagorno-Karabakh, verlenen dat zij gezond en wel naar hun familie kunnen terugkeren. Moge Hij de heersers van de hele wereld inspireren om de nieuwe wapenwedloop af te remmen. Vandaag, 4 april, is het de Werelddag voor de Strijd tegen Persoonsmijnen, geniepige en verschrikkelijke instrumenten die ieder jaar vele onschuldige mensen doden of verminken en de mensheid beletten om “samen wegen van het leven te gaan, zonder vrees voor de valstrikken van vernieling en dood”. H. Paus Johannes Paulus II, Angelus/Regina Caeli, Angelus (28 feb 1999) Hoe veel beter zou de wereld zijn zonder deze instrumenten des doods!

Dierbare broeders en zusters, ook dit jaar hebben vele christenen op meerdere plaatsen Pasen gevierd onder strikte beperkingen en soms zonder te kunnen deelnemen aan de liturgische vieringen. Laten wij bidden dat deze beperkingen, zoals iedere beperking van de vrijheid van eredienst en godsdienst in de wereld, zouden opgeheven worden en iedereen toegelaten wordt om te bidden en God vrij te loven.

Vergeten wij onder de veelzijdige moeilijkheden die wij doormaken, niet dat wij genezen zijn door de wonden van Christus. Vgl. 1 Pt. 2, 24 In het licht van de verrezen Heer is ons lijden getransfigureerd. Waar dood was, is nu leven, waar rouw was, is nu troost. Door zich aan het kruis vast te klampen, heeft Jezus zin gegeven aan ons lijden. Laat ons dan bidden opdat de weldaden van deze genezing zich zouden uitstrekken over de hele wereld.

Een zalig, heilig en sereen Pasen!

Aansluitend gaf de Paus de zegen: Urbi et Orbi - Overzicht van toespraken