De Congregatie voor de Geloofsleer
Responsum ad dubium - omtrent de zegening van verbintenissen van personen van hetzelfde geslacht
(22 februari 2021) van de Congregatie voor de Geloofsleer is een antwoord op een vraag - in klassieke termen, op een dubium - die, zoals gewoonlijk het geval is, wordt veroorzaakt door herders en gelovigen die opheldering en begeleiding nodig hebben met betrekking tot een controversiële kwestie. Wanneer vragen worden opgeroepen door problematische beweringen of praktijken op belangrijke gebieden van het christelijk leven, wordt een bevestigend of negatief antwoord gevraagd, samen met een verklaring van de argumenten die het gegeven antwoord ondersteunt. Het doel van dergelijke interventies is om de universele Kerk te helpen beter te reageren op de eisen van het Evangelie, geschillen op te lossen en een gezonde gemeenschap onder het heilige volk van God te bevorderen.

In het onderhavige geval is er een omstreden vraag gerezen in het kader van de “oprechte wens om homoseksuele personen te verwelkomen en te begeleiden, aan wie voorgestelde wegen van groei in het geloof worden voorgesteld” Congregatie voor de Geloofsleer, Responsum ad dubium - omtrent de zegening van verbintenissen van personen van hetzelfde geslacht (22 feb 2021), 1, zoals aangegeven door de Heilige Vader paus Franciscus bij de conclusie van de twee synodale vergaderingen over het gezin “zodat degenen die blijk geven van een homoseksuele oriëntatie de hulp kunnen krijgen die ze nodig hebben om Gods wil in hun leven te begrijpen en volledig uit te voeren” Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over vreugde van de liefde, Amoris Laetitia (19 mrt 2016), 250 Deze woorden zijn een uitnodiging om met het juiste onderscheidingsvermogen projecten en pastorale voorstellen die hierop zijn gericht, te evalueren. Onder deze zijn er ook zegeningen die worden gegeven aan verbintenissen van personen van hetzelfde geslacht. Daarom wordt gevraagd of de Kerk de macht heeft om haar zegening te verlenen: dit is de formule die in het quaesitum gebruikt wordt.

Het antwoord - het Congregatie voor de Geloofsleer
Responsum ad dubium - omtrent de zegening van verbintenissen van personen van hetzelfde geslacht
(22 februari 2021) - wordt uitgelegd en gemotiveerd in de bijgevoegde Congregatie voor de Geloofsleer
Responsum ad dubium - omtrent de zegening van verbintenissen van personen van hetzelfde geslacht
(22 februari 2021) van de Congregatie voor de Geloofsleer van 22 februari 2021; de publicatie waartoe paus Franciscus zelf zijn instemming heeft gegeven.

De kern van de Nota (nota esplicativa) is het fundamentele en beslissende onderscheid tussen personen en de verbintenis zodanig dat het negatieve oordeel over de zegening van verbintenissen van personen van hetzelfde geslacht geen oordeel over personen impliceert.

Allereerst de personen. Wat hen betreft, wat geschreven staat in Congregatie voor de Geloofsleer
Overwegingen over voorstellen om wettelijke erkenning te geven aan verbintenissen tussen homoseksuele personen
(3 juni 2003) van de Congregatie voor de Geloofsleer
Overwegingen over voorstellen om wettelijke erkenning te geven aan verbintenissen tussen homoseksuele personen
(3 juni 2003), geschreven door dezelfde Congregatie en hernomen door de Catechismus-Compendium
Catechismus van de Katholieke Kerk
(15 augustus 1997), betreft een punt waarop niet meer kan teruggekomen worden: “Naar de Leer van de Kerk moeten de mannen en vrouwen met homoseksuele neigingen 'met achting, medelijden en tact bejegend worden. Men moet iedere vorm van onrechtmatige discriminatie vermijden'.” Catechismus-Compendium, Catechismus van de Katholieke Kerk (15 aug 1997), 2358 Deze leer wordt opnieuw in herinnering geroepen en bevestigd in de Congregatie voor de Geloofsleer
Responsum ad dubium - omtrent de zegening van verbintenissen van personen van hetzelfde geslacht
(22 februari 2021).

Wat betreft de verbintenissen van personen van hetzelfde geslacht. Het antwoord op het dubium “verklaart elke vorm van zegening die ertoe neigt hun verbintenissen als zodanig te erkennen ongeoorloofd is.” De Congregatie voor de Geloofsleer
Responsum ad dubium - omtrent de zegening van verbintenissen van personen van hetzelfde geslacht
(22 februari 2021) baseert het ongeoorloofd karakter op drie onderling verbonden redenen.

1. De eerste reden komt voort uit de waarheid en waarde van zegeningen. Ze behoren tot de categorie van de sacramentaliën, die “liturgische handelingen van de Kerk” zijn en overeenstemming van leven vereisen met wat zij betekenen en voortbrengen. Betekenissen en resultaten van genade die in de Congregatie voor de Geloofsleer
   Responsum ad dubium - omtrent de zegening van verbintenissen van personen van hetzelfde geslacht
   (22 februari 2021) in beknopte vorm worden uitgelegd. Bijgevolg vereist een zegening over een menselijke relatie dat deze relatie gericht is op het ontvangen en uitdrukken van het goede dat door de zegen wordt uitgesproken en gegeven.

2. Zo komen we bij de tweede reden: de orde die iemand geschikt maakt om de gave te ontvangen, wordt gegeven door de “plannen van God die in de schepping zijn ingeschreven en volledig geopenbaard door Christus de Heer”. Dit zijn ontwerpen waaraan “relaties of partnerschappen, zelfs stabiel”, die seksuele activiteit buiten het huwelijk met zich meebrengen” niet beantwoorden, want ze vallen “buiten de onverbrekelijke verbintenis van een man en een vrouw die op zichzelf openstaat voor de overdracht van leven”. Maar niet alleen deze verbintenissen - alsof het probleem alleen zulke verbintenissen waren - maar elke verbintenis die seksuele activiteit buiten het huwelijk inhoudt, is vanuit moreel oogpunt ongeoorloofd en dit volgens het ononderbroken kerkelijk leergezag.

   Dit alles impliceert een macht die de Kerk niet bezit, omdat ze niet de macht heeft over Gods plannen, die anders zouden worden afgewezen en ontkend. De Kerk is niet de scheidsrechter van deze plannen en van de waarheden van het leven die deze plannen uitdrukken, maar hun trouwe vertolkster en verkondiger.

3. De derde reden heeft te maken met de dwaling waartoe men gemakkelijk zou geleid worden: die van het gelijkstellen van de zegening van verbintenissen van personen van hetzelfde geslacht met die van de huwelijksverbintenis. Vanwege het verband tussen de zegeningen van personen en de sacramenten, zou de zegen van zulke verbintenissen in zekere zin kunnen impliceren “een zekere imitatie van of analogie met de huwelijkszegening”, verleend aan een man en een vrouw verenigd in het sacrament van het huwelijk. Dit zou onjuist en misleidend zijn.

Om bovenstaande redenen “kan de zegening van homoseksuele verbintenissen niet als geoorloofd worden beschouwd”. Deze verklaring doet op geen enkele manier afbreuk aan de menselijke en christelijke overweging waarmee de Kerk elke persoon beschouwt. In die mate zelfs dat het antwoord op het dubium “niet uitsluit de zegeningen die worden gegeven aan individuele personen met homoseksuele neigingen, die de wil tonen om trouw te leven volgens de geopenbaarde plannen van God zoals voorgesteld door de leer van de Kerk”. Congregatie voor de Geloofsleer, Responsum ad dubium - omtrent de zegening van verbintenissen van personen van hetzelfde geslacht (22 feb 2021), 4