Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Zegeningen behoren tot de categorie van de sacramentaliën, waarbij de Kerk “de mensen oproept om God te loven, hen aanmoedigt om zijn bescherming af te smeken en hen aanspoort om zijn barmhartigheid te verdienen met de heiligheid van leven.” Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Over de zegeningen, De benedictionibus (1 jan 1984). Rituale Romanum ex Decreto Sacrosancti Oecumenici Concilii Vaticani II instauratum auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatum: De benedictionibus, Praenotanda Generalia, n. 9 Bovendien zijn ze “ingesteld als een soort van nabootsing van de sacramenten, en zijn het bovenal tekenen van geestelijke effecten die worden bereikt door tussenkomst van de Kerk.” Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Over de zegeningen, De benedictionibus (1 jan 1984). Rituale Romanum ex Decreto Sacrosancti Oecumenici Concilii Vaticani II instauratum auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatum: De benedictionibus, Praenotanda Generalia, n. 10

Om in overeenstemming te zijn met de aard van sacramentaliën, is het, wanneer een zegen wordt ingeroepen omtrent bepaalde menselijke relaties, naast de juiste intentie van degenen die deelnemen, noodzakelijk dat wat gezegend is objectief en positief gericht is op het ontvangen en uitdrukken van de genade, volgens de plannen van God ingeschreven in de schepping, en volledig geopenbaard door Christus de Heer. Daarom zijn alleen die realiteiten die op zichzelf gericht zijn op het dienen van die doeleinden in overeenstemming met de essentie van de zegening die door de Kerk wordt verleend.

Om deze reden is het niet geoorloofd om een zegening te geven aan relaties of partnerschappen, zelfs stabiele, die seksuele activiteit buiten het huwelijk inhouden (d.w.z. buiten de onverbrekelijke verbintenis van een man en een vrouw die op zichzelf openstaat voor de overdracht van het leven), zoals het geval is bij de verbintenissen tussen personen van hetzelfde geslacht. Catechismus-Compendium, Catechismus van de Katholieke Kerk (15 aug 1997), 2357 De aanwezigheid in dergelijke relaties van positieve elementen, die op zichzelf dienen te worden gewaardeerd, kunnen deze relaties niet rechtvaardigen en ze legitieme objecten van een kerkelijke zegening maken, aangezien deze positieve elementen bestaan ten dienste van een verbintenis die niet gericht is op het plan van de Schepper is.