Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

De heiligheid, die de bezielende en leidende kracht is geweest in de ondernemingen van Pius X, welke wij zojuist hebben genoemd, komt nog veel stralender naar voren in zijn persoonlijk leven van iedere dag. Het programma dat hij had afgekondigd : alles samenvatten en terugbrengen tot de eenheid in Christus, heeft hij op de eerste plaats verwezenlijkt in zichzelf, om het eerst dan toe te passen op anderen. Als eenvoudig pastoor, als Bisschop, als Paus, was hij vast overtuigd dat de heiligheid waartoe God hem riep, de priesterlijke heiligheid was. Want welke heiligheid kan God welgevalliger zijn in een priester van het Nieuwe Verbond dan die welke eigen moet zijn aan de plaatsbekleder van de Eeuwige Hogepriester, Jezus Christus, die in de heilige Mis de Kerk de blijvende gedachtenis, de voortdurende hernieuwing van zijn Kruisoffer heeft geschonken, tot op de dag waarop Hij komen zal voor het laatste oordeel Vgl. 1 Kor. 11, 24-26 ; die in dit Sacrament van de Eucharistie zichzelf heeft gegeven tot voedsel van de zielen : " wie dit brood eet zal leven in eeuwigheid " (Joh. 6, 58) ?

Priester, boven alles in de bediening van de Eucharistie, dat is de meest karakteristieke trek van de heilige Pius X. Als priester het mysterie van de Eucharistie bedienen, en zo het gebod van de Meester vervullen: "Doet dit tot mijne gedachtenis" (Lc. 22, 19), was de kern van zijn leven. Vanaf de dag van zijn heilige wijding tot aan zijn dood als Paus, kende hij geen andere weg om zich een heldhaftige liefde tot God te verwerven en om de goedheid van de Verlosser van de wereld, die in de Eucharistie de rijkdom van zijn goddelijke liefde als het ware over de mensen uitgiet Vgl. Concilie van Trente, 23e Zitting - Leer over de heilige Wijding, Sessio XXIII - Doctrina de sacramento ordinis (15 juli 1563), 3 edelmoedig te beantwoorden.

Een van de meest tekenende bewijzen van zijn priesterlijk bewustzijn was de vurige ijver waarmee hij de waardigheid van de eredienst herstelde, waarmee hij de vooroordelen van een verkeerde praxis bestreed, de gelovigen op zeer besliste wijze aanspoorde veelvuldig, ja dagelijks tot de heilige tafel te naderen, er zonder aarzelen ook de kinderen heenleidde en ze als het ware in zijn armen nam om ze God, verborgen in het tabernakel, ter omhelzing aan te bieden. Zo brak er voor de Bruid van Christus een nieuwe lente aan van eucharistisch leven.

De diepe visie, welke Pius X van de Kerk, beschouwd als gemeenschap, had, deed hem beseffen dat de Eucharistie de kracht bezat om haar innerlijk leven substantieel te voeden en haar hoog te verheffen boven iedere andere menselijke maatschappij. Alleen de Eucharistie, waarin God zichzelf geeft aan de mens, kan de grondslag leggen voor een maatschappelijk leven dat de mensen die er deel aan hebben waardig is, veeleer in stand gehouden door de liefde dan door het gezag, rijk aan activiteit en gericht op de vervolmaking van ieder lid in het bijzonder, d.w.z. een leven "met Christus verborgen in God".

Welk een providentieel voorbeeld voor de hedendaagse wereld, waar de menselijke gemeenschap zichzelf haast tot een raadsel is geworden, zodat zij nu onrustig zoekt naar een mogelijkheid om weer tot zichzelf te komen! Dat zij dan de Kerk, vergaderd rond haar altaren, ten voorbeeld neme. Daar, in het mysterie van de Eucharistie ontdekt en erkent de mensheid inderdaad dat haar verleden, heden en toekomst een eenheid zijn in Christus Concilie van Trente, Caput 1. In het bewustzijn en in de kracht van deze verbondenheid met Christus en met zijn eigen broeders, zal ieder lid van beide gemeenschappen, de menselijke en de bovennatuurlijke, aan het altaar voor zijn inwendig leven de persoonlijke waarde en waardigheid kunnen putten, die in onze tijd verloren dreigen te gaan ten gevolge van de vertechnisering en de overdreven organisering van het gehele bestaan, vanaf de sfeer van de arbeid tot aan die van de vrije tijdsbesteding toe. Alleen in de Kerk, zo schijnt de heilige Paus ons steeds weer voor te houden, en door de Kerk in de Eucharistie, die inderdaad is ons leven met Christus verborgen in God, is het geheim en de voedingsbron gelegen van de vernieuwing van het sociale leven.

Vandaar de zware verantwoordelijkheid van hen, die als bedienaars van het altaar tot taak hebben de zielen de zaligmakende bron van de Eucharistie te ontsluiten. Op velerlei wijzen kan een priester werken aan de redding van de wereld, doch de waardigste, de vruchtbaarste, de wijze die ook de duurzaamste resultaten oplevert, is ongetwijfeld deze : uitdeler te zijn van de Eucharistie, na zichzelf overvloedig met deze spijs te hebben gesterkt. Zijn werk zou het priesterlijk karakter missen, indien hij zijn eucharistische roeping, al ware het ook uit ijver voor de zielen, op de tweede plaats zou stellen. Laten de priesters zich doordringen van de bovenmenselijke wijsheid van Pius X en laten zij al hun werk verrichten en hun apostolaat uitoefenen onder het stralende licht van de Eucharistie. Laten de broeders en zusters, zij die met Jezus onder eenzelfde dak verblijven en die dagelijks door zijn vlees en bloed worden gesterkt, als veilige regel voor ogen houden wat de heilige Paus bij een gewichtige gelegenheid eens heeft gezegd, dat de verplichtingen die zij krachtens hun geloften en hun communiteitsleven jegens God hebben, niet mogen worden verwaarloosd voor enige andere activiteit, hoe gerechtvaardigd deze ook zij, in de dienst van de naaste. vgl. Ep. ad Gabrielem M., Antist. Gen. Fr. a Scholis Christ., 23 Apr. 1915

De ziel moet haar wortels vasthechten in de Eucharistie om er het bovennatuurlijke levenssap te putten voor haar inwendig leven, dat niet alleen het fundamentele goed is voor de zielen, die zich aan God hebben toegewijd, maar dat voor iedere Christen die God tot de zaligheid heeft geroepen onontbeerlijk is. Zonder inwendig leven vervalt iedere activiteit, hoe prijzenswaardig ze ook zij, tot zuiver automatische sleur en gaan ze geen levende vruchten voortbrengen.

Eucharistie en inwendig leven; ziedaar de hoogste en meest universele les welke Pius X vanuit de verhevenheid van zijn glorie aan alle zielen voorhoudt. En zo is hij, als apostel van het inwendig leven, in deze tijd van de machine, van de techniek en van de organisatie, de Heilige en de gids van de hedendaagse mensheid.

O Heilige Pius X, glorie van het priesterschap, roem en luister van het christenvolk; —
Gij, in wie nederigheid en grootheid, strengheid en zachtmoedigheid,
eenvoudige vroomheid en diepe geleerdheid, in elkaar schijnen over te gaan;
Gij, Paus van de Eucharistie en van de catechismus,
van de zuiverheid van het geloof en van de onverschrokken standvastigheid;
sla uw blik op de heilige Kerk, die Gij zo grenzeloos hebt liefgehad
en waaraan Gij de schoonste gaven,
die Gods goedheid met milde hand in uw ziel had uitgestrooid, hebt gewijd;
verkrijg voor haar dat zij ongedeerd en standvastig
de moeilijkheden en de vervolgingen van onze tijd zal doorstaan;
kom het arme menselijke geslacht te hulp,
Gij die zo zwaar hebt geleden onder de beproevingen die het moest verduren,
dat ze uw edelmoedig hart ten slotte hebben doen breken;
maak dat in deze onrustige wereld de vrede zal overwinnen,
welke eensgezindheid zal brengen onder de volken,
broederlijke verstandhouding en eerlijke samenwerking onder de sociale klassen,
liefde en barmhartigheid onder de mensen,
opdat aldus de verlangens die uw apostolisch leven hebben beheerst,
door uw voorspraak tot een zegenrijke werkelijkheid zullen worden,
tot glorie van Onze Heer Jezus Christus,
die met de Vader en de Heilige Geest
leeft en heerst in de eeuwen der eeuwen.

Amen.