De leer van de Synode, welke verkondigd:

”wij zijn ervan overtuigd dat de bisschop van Christus alle noodzakelijke rechten heeft ontvangen om goed leiding te geven aan zijn bisdom”. Synode van Pistoia, Decreet over de Wijding (uit de 5e zitting) § 25

Zo, alsof voor een goede leiding van welk bisdom dan ook, aanwijzingen van boven nodigt zouden zijn, betreffende geloof en zeden of die welke betrokken zijn op de algemene orde, waartoe pausen en algemene Concilies voor de gehele Kerk gerechtigd zijn,

is schismatiek en tenminste onjuist.

Evenzo:

In hun aansporing aan de bisschop, ”zich met ijver in te zetten voor een meer volkomen toestand van de kerkelijke discipline”; en dit "tegen alle tegengestelde gewoonheden in, vrijstellingen (exemptiones) en voorbehouden (reservationes), die in strijd zijn met een goede orde van het bisdom en de grotere roem van God en een betere stichting der gelovigen" Synode van Pistoia, Decreet over de Wijding (uit de 5e zitting) § 25;

Derhalve omdat zij veronderstellen, dat aan de bisschop het recht toekomt, naar zijn eigen oordeel en goeddunken, tegen de gewoonheden, vrijstellingen en voorbehouden in, hetzij die in de gehele Kerk, hetzij die in iedere afzonderlijke provincie, hun plaats hebben, zonder toestemming en inschakeling van de hogere hiërarchische macht, door welke zij ingevoerd, of toegestaan zijn en wettelijke macht bezitten, aanwijzingen en besluiten te treffen,....

leiden zij tot een schisma en ondergraving van de hiërarchische leiding en zijn zij onjuist.

Evenzo,

omdat zij zeggen dat zij ook overtuigd zijn van: "het feit dat het ontvangen recht van Christus voor de leiding van de Kerk van bisschoppen niet veranderd noch ingeperkt kan worden en zou de uitoefening van deze rechten door één of andere reden onderbroken zijn, zo kan en moet de bisschop altijd tot zijn oorspronkelijk recht kunnen terugkeren, zo vaak dit het grotere goed (bonum) van de Kerk dit vordert". Synode van Pistoia, Decreet over de Wijding (uit de 5e zitting) § 25

In zoverre het voorkomt, dat de uitoefening van het bisschoppelijk recht door geen hogere macht belemmerd of beperkt kan worden, wanneer dan ook de bisschop naar zijn eigen oordeel tot de overtuiging gekomen is dat dit voor het grotere welzijn van zijn kerk minder heilzaam is,

leiden zij tot een schisma en ondergraving van de hiërarchische leiding en zijn zij onjuist.