Omdat - door het feit dat sommige lieden relikwieën van heiligen ter verkoop aanbieden en die overal tonen - de christelijke religie nogal vaak omlaag is gehaald, bepalen wij, opdat zij in de toekomst niet omlaag gehaald wordt, door het volgende decreet dat de oude relikwieën vanaf nu niet meer buiten een relikwiehouder (capsam) getoond of ter verkoop aangeboden mogen worden. Nieuwgevonden relikwieën echter mogen nooit openbaar vereerd worden, als zijn niet van te voren door de autoriteit van de Romeinse Bisschop zijn erkend. Hoogwaardigheidsbekleders mogen van nu af niet meer toestaan, dat diegenen die naar hun kerk komen om te vereren, door lege verzinselen en valse documenten bedrogen worden, zoals op zeer vele plaatsen gewoonlijk gebeurt wegens de gunstige gelegenheid tot geldelijk gewin.

.... omdat door aflaten zonder onderscheid en overvloedige aflaten, welke namelijk de hoogwaardigheidsbekleders van de kerken niet schuwen te verlenen, zowel de sleutels der kerk worden veracht als ook de met de boete (paenitentialis) verbonden genoegdoening (satisfactio) wordt verzwakt, besluiten wij, dat als een Basilica wordt gewijd (dedicatur), de aflaat niet over een jaar uitgebreid wordt...; en daarna moet op de verjaardag van de wijding de toegestane aflaat de 40 dagen van de opgelegde boete niet overstijgen. Dit getal van dagen moet, zo gebieden wij, als maat dienen voor aflaatbrieven die voor wat voor een gelegenheid dan ook meerdere keren zijn verleend, want de Romeinse Bisschop die de volheid van de macht uitoefent, pleegt in dit soort dingen deze maat te hanteren.