Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Ongeacht zijn fysieke of mentale toestand behoudt de mens zijn oorspronkelijke waardigheid om naar het beeld van God te zijn geschapen. Hij kan leven en groeien in goddelijke pracht en praal omdat hij geroepen is "het beeld en de gelijkenis van God" te zijn (1 Kor. 11, 7)(2 Kor. 3, 18). Zijn waardigheid ligt in deze roeping. God werd mens om ons te redden, beloofde ons verlossing en bestempelde ons voor de gemeenschap met Hem: Hier ligt het ultieme fundament van de menselijke waardigheid. Vgl. Congregatie voor de Geloofsleer, Het heeft God behaagd - Over het christelijke heil, Placuit Deo (22 feb 2018), 6

Het is goed dat de Kerk de zwaksten met barmhartigheid begeleidt op hun pijnlijke reis, om het goddelijke leven in hen te behouden en hen naar Gods heil te leiden. Vgl. Dicasterie ter Bevordering van de Gehele Menselijke Ontwikkeling, Nieuw Handvest voor de werkers in de gezondheidszorg (6 feb 2017), 9 Het is de Kerk van de barmhartige Samaritaan, Vgl. H. Paus Paulus VI, Homilie, Homilie bij de laatste algemene zitting van het Tweede Vaticaans Concilie, Hodie Concilium Oecumenicum (7 dec 1965) die "de dienst aan de zieken als een integraal onderdeel van haar zending beschouwt". Vgl. Dicasterie ter Bevordering van de Gehele Menselijke Ontwikkeling, Nieuw Handvest voor de werkers in de gezondheidszorg (6 feb 2017), 9 Het begrijpen van deze heilzame boodschap van de Kerk, in een perspectief van gemeenschap en solidariteit tussen de mensen, is een essentiële hulp bij het overwinnen van elke reductionistische en individualistische neiging. Vgl. Congregatie voor de Geloofsleer, Het heeft God behaagd - Over het christelijke heil, Placuit Deo (22 feb 2018), 12

Vooral het programma van de barmhartige Samaritaan is "een hart dat ziet". Hij "leert dat het nodig is om de blik van het hart om te keren, omdat de waarnemer vaak niet ziet. Waarom? Omdat medeleven ontbreekt. [...] Zonder medeleven blijft de waarnemer niet betrokken bij wat hij observeert en verder gaat. Aan de andere kant, wie een medelevend hart heeft, wordt geraakt en betrokken, hij stopt en geeft erom." Paus Franciscus, Toespraak, Tot de algemene vergadering van de Congregatie voor de Geloofsleer, De zorg voor mensen in de kritieke en terminale fase van het leven (30 jan 2020) Dit hart ziet waar de liefde nodig is en handelt daarnaar. Vgl. Paus Benedictus XVI, Encycliek, God is Liefde, Deus Caritas Est (25 dec 2005), 31 De ogen nemen in zwakheid een oproep van God waar om te handelen en erkennen in het menselijk leven het eerste gemeenschappelijke goed van de samenleving. Vgl. Paus Benedictus XVI, Encycliek, Liefde in Waarheid - Over de integrale ontwikkeling van de mens in liefde en waarheid, Caritas in Veritate (29 juni 2009), 76 Het menselijk leven is een heilige en onschendbare gave Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de blijvende geldigheid van de missie-opdracht, Redemptoris Missio (7 dec 1990), 49. Dit 'nieuwe hart' zal het mogelijk maken de diepste en echtste betekenis van het leven te waarderen en te bereiken: namelijk dat het een gave is die helemaal verwerkelijkt wordt in de zelfgave., en ieder mens die door God is geschapen heeft een transcendente roeping en een unieke relatie met degene die het leven geeft. In feite biedt "God, onzichtbaar in zijn grote liefde" 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Goddelijke openbaring, Dei Verbum (18 nov 1965), 2, ieder mens een heilsplan aan, zodat hij kan zeggen: "Het leven is altijd een goed. Dit is een intuïtieve intuïtie of zelfs een ervaringsfeit, waarvan de mens geroepen is het te begrijpen" H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de waarde en de onaantastbaarheid van het menselijk leven, Evangelium Vitae (25 mrt 1995), 34 Daarom is de Kerk altijd bereid samen te werken met alle mensen van goede wil, met gelovigen van andere belijdenissen of religies en met niet-gelovigen die de waardigheid van het menselijk leven respecteren, zelfs in de extreme fasen van het lijden en de dood, en die elke actie tegen dit leven afwijzen. Vgl. Pauselijke Academie voor het Leven, Gemeenschappelijke verklaring van de Abrahamitische Monotheïstische Religies over het probleem van het einde van het leven (28 okt 2019), 25. "Wij verwerpen elke vorm van euthanasie, die een directe, bewuste en opzettelijke daad van levensbegrenzing is - evenals zelfmoord met medische hulp, die een directe, bewuste en opzettelijke ondersteuning van zelfmoord is - die volledig in strijd is met de waarde van het menselijk leven en daarom, zowel vanuit moreel als religieus oogpunt, een verkeerde daad is die zonder uitzondering verboden zou moeten worden." In feite biedt God de Schepper de mens het leven en zijn waardigheid aan als een kostbaar geschenk dat beschermd en vermeerderd moet worden, en waarvoor hij uiteindelijk verantwoording aan hem moet afleggen.