Paus Benedictus XVI - 31 augustus 2008
Beminde broeders en zusters:
Ook vandaag verschijnt in het Evangelie de heilige apostel Petrus op de voorgrond, net als afgelopen zondag. Maar terwijl we hem vorige zondag bewonderden vanwege zijn oprechte geloof in Jezus, die hij beleed als Messias en Zoon van God, toont hij dit maal, in de volgende episode, een geloof dat nog onrijp is en te zeer verbonden met de "mentaliteit van deze wereld." (Rom. 12, 2)
Inderdaad, wanneer Jezus openlijk begint te spreken over het lot dat hem te wachten staat in Jeruzalem, dat wil zeggen dat Hij veel zal moeten lijden en gedood zal worden om vervolgens te verrijzen, protesteert de heilige Petrus door te zeggen: "Dat verhoede God, Heer! Zo iets mag U nooit overkomen" (Mt. 16, 22). Het is duidelijk dat de Meester en de leerling twee tegengestelde denkwijzen volgen. Volgens de menselijke logica is de heilige Petrus ervan overtuigd dat God nooit zou toestaan dat zijn Zoon zijn missie voltooit door aan het kruis te sterven. Jezus daarentegen weet dat de Vader hem uit zijn onmetelijke liefde voor de mensen heeft gezonden om zijn leven voor hen te geven, en dat -als dat de passie en het kruis zou impliceren- dat zo moest geschieden. Aan de andere kant weet Hij ook dat het laatste woord de verrijzenis zal zijn. Het protest van de heilige Petrus, hoewel het te goeder trouw en uit oprechte liefde voor de Meester werd uitgesproken, klinkt voor Jezus als een bekoring, een uitnodiging om zichzelf te redden, terwijl Hij alleen door zijn leven te verliezen het nieuw en eeuwig voor ons allemaal zal ontvangen.
Als de Zoon van God moest lijden en gekruisigd moest sterven om ons te redden, dan is dat zeker geen wreed plan van de hemelse Vader. De oorzaak is de ernst van de ziekte waarvan Hij ons moest genezen: een ziekte die zo ernstig en dodelijk was dat er al zijn bloed voor nodig was. In feite heeft Jezus met zijn dood en verrijzenis de zonde en de dood overwonnen en Gods heerschappij hersteld. Maar de strijd is nog niet voorbij: het kwaad bestaat en verzet zich in elk geslacht en, zoals we weten, ook in onze dagen. Zijn niet de verschrikkingen van de oorlog, het geweld tegen de onschuldigen, de ellende en het onrecht tegen de zwakken, niet de weerstand van het kwaad tegen het koninkrijk van God? En hoe kunnen we antwoorden op zoveel kwaad als het niet is met de ontwapende en ontwapenende liefdeskracht die de haat overwint, van het leven dat de dood niet vreest? Het is dezelfde mysterieuze kracht die Jezus gebruikte, met als prijs het onbegrip en de verlating door velen van de zijnen.
Geliefde broeders en zusters,
om het heilswerk volledig uit te voeren blijft de Verlosser mannen en vrouwen verbinden met Hem en zijn missie, mannen en vrouwen die bereid zijn het kruis op te nemen en hem te volgen. Zoals voor Christus, zo is ook voor christenen het opnemen van het kruis niet iets optioneel, maar een zending die uit liefde moet worden omarmd. In onze huidige wereld, waarin de krachten lijken te domineren die verdelen en vernietigen, houdt Christus niet op zijn duidelijke uitnodiging voor te houden: wie mijn volgeling wil zijn, verloochene zijn egoïsme en neme het kruis met mij op. Laten we de hulp inroepen van de Heilige Maagd, de eerste die Jezus volgde op de weg van het kruis, tot het einde toe. Moge zij ons helpen om de Heer resoluut te volgen, om van nu af aan de heerlijkheid van de verrijzenis te ervaren, zelfs in de beproevingen.
De afgelopen weken is het aantal gevallen van illegale immigratie vanuit Afrika toegenomen. Vaak mondt de oversteek van de Middellandse Zee naar het Europese continent, gezien als een doel van hoop om te ontsnappen aan ongunstige en vaak ondraaglijke situaties, uit in een tragedie. De tragedie van een paar dagen geleden lijkt de vorige te hebben overtroffen vanwege het hoge aantal slachtoffers. Immigratie is een fenomeen dat al sinds het begin van de menselijke geschiedenis aanwezig is en dat altijd de betrekkingen tussen volkeren en naties heeft gekenmerkt. Nu, de noodtoestand die dat in onze tijd is geworden, daagt ons uit en vereist, behalve dat ze onze solidariteit oproept, effectieve politieke reacties.
Ik weet dat veel regionale, nationale en internationale instellingen zich bezighouden met de kwestie van illegale immigratie: ik wens hen het beste en moedig hen aan om hun verdienstelijke werk voort te zetten met gevoel voor verantwoordelijkheid en een geest van menselijkheid. Landen van herkomst moeten ook blijk geven van verantwoordelijkheidszin, niet alleen omdat het om hun medeburgers gaat, maar ook om de oorzaken van illegale immigratie uit de wereld te bannen tezamen met alle vormen van criminaliteit die daarmee verband houden. Van hun kant wordt op de Europese landen en de landen die het doelwit zijn van immigratie een beroep gedaan om gezamenlijk initiatieven en faciliteiten te ontwikkelen die steeds beter aansluiten op de behoeften van illegale immigranten.
Bovendien is het noodzakelijk om immigranten bewust te maken van de waarde van hun eigen leven, dat een uniek bezit is, altijd kostbaar, dat moet worden beschermd tegen de ernstige risico's waaraan ze zich blootstellen wanneer ze proberen hun levensomstandigheden te verbeteren, en van hun plicht tot legaliteit die een verplichting is voor allen.
Als gemeenschappelijke vader voel ik een diepe plicht om ieders aandacht op dit probleem te vestigen en om de edelmoedige medewerking te vragen van mensen en instellingen om het onder ogen te zien en manieren te vinden om het op te lossen. Moge de Heer ons vergezellen en onze inspanningen vruchtbaar maken.
{...}
{Aan de herders en gelovigen van de Kerk die in Cuba is}
Ik groet de Spaanstalige gelovigen van harte, in het bijzonder de pastoors en gelovigen van de geliefde Cubaanse natie, die gisteren plechtig de drie jaren van voorbereiding op de viering van het vierde eeuwfeest van de ontdekking en de aanwezigheid van het vereerde beeld van Nuestra Señora de la Caridad del Cobre, Onze-Lieve-Vrouw van de Naastenliefde van het koper. Voor alle geliefde zoons en dochters van de Kerk die in dat nobele land wonen bid ik vurig, opdat ze, in navolging van het voorbeeld van de Allerheiligste Maria en geholpen door haar moederlijke voorspraak, een geloof zullen hebben dat rijk is aan werken van barmhartigheid en liefde. Ik nodig u ook uit om dagelijks het woord van God in uw hart te aanvaarden, erover te mediteren en het met moed en hoop in praktijk te brengen, zodat u als authentieke kinderen van God de Vader, trouwe volgelingen van Christus en, met de kracht van de Heilige Geest, missionarissen kunt zijn van het Evangelie in elke levensomstandigheid. Ontvangt de heilige Maagd bij u thuis, blijft bij haar in gebed en vindt haar geluk door te doen wat haar Zoon Jezus u zegt. Op deze schone weg vergezelt u de genegenheid en geestelijke nabijheid van de Paus. Zegene God Cuba en alle Cubanen.
{...}