Liefde oriënteert ons ook op de universele gemeenschap. Niemand kan groeien en zich ten volle ontplooien door zich te isoleren. Juist omdat ze liefde is, roept ze ons op om ons almaar meer open te stellen voor anderen en ze te verwelkomen, als een schakel in een nooit eindigend avontuur dat iedere periferie stap voor stap opneemt in een almaar grotere realiteit van wederzijdse verbondenheid. Jezus zei tot ons: "gij zijt allen broeders". (Mt. 23, 8).

Deze noodzaak om de eigen grenzen te overschrijden, geldt ook voor de verschillende regio’s en landen. In feite

"maakt het almaar groter wordende aantal wederzijdse contacten en uitwisselingen die onze planeet omhult, het inzicht tastbaarder dat alle landen op aarde een gemeenschappelijke bestemming delen. [...] In de dynamiek van de geschiedenis en in de verscheidenheid aan etnische groepen, samenlevingen en culturen, zien we dat de roeping om als broeders en zusters een gemeenschap te vormen, waarin we elkaar aanvaarden en voor elkaar zorgen, al in de kiem aanwezig is." Paus Franciscus, Boodschap, 47e Wereldvredesdag (2014), Broederschap: grondslag en weg naar vrede (8 dec 2013), 1