Wanneer men vragen die verbonden zijn met de schuldcrisis van vele arme landen in overweging neemt, moet men het recht op ontwikkeling mee in rekening brengen. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, Nu het derde millennium van de nieuwe tijd nadert, Tertio millennio adveniente (10 nov 1994), 51 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Boodschap, Boodschap voor de 21e Wereldvredesdag, 1 janauari 1998, Uit recht op gerechtigheid voor ieder groeit de vrede voor allen (8 dec 1997), 4 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Toespraak, Tot de Conferentie van de Interparlementaire Unie (30 nov 1998) Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Boodschap, Wereldvredeszondag 1999, In het respect van de mensenrechten ligt het gehiem van de ware vrede (8 dec 1998), 9. Aan de oorsprong van dit probleem van de schuld liggen complexe oorzaken van velerlei aard. Op het internationale vlak moeten hier de fluctuatie van de wisselkoersen, financiële speculaties en economisch neokolonialisme worden genoemd. Bij de verschillende landen die schuldenaar zijn, heerst corruptie, ontoereikend beheer van de publieke gelden of het inadequaat gebruik van de leningen. Het grootste lijden, waarvan de oorzaak kan worden teruggebracht tot zowel structurele problemen als tot persoonlijk gedrag, treft vooral de bevolking van arme landen met staatsschulden die niet verantwoordelijk is voor deze situatie. De internationale gemeenschap kan dit feit niet ontkennen. Samen met de herbevestiging dat schulden moeten worden afgelost, moeten er wegen worden gevonden die "verenigbaar zijn met het fundamentele recht van de volken op voortbestaan en vooruitgang" H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van de encycliek Rerum Novarum, Centesimus Annus (1 mei 1991), 35 Vgl. Pauselijke Raad "Justitia et Pax", Een ethische benadering van de internationale schuld, Ten dienste van de mensengemeenschap (27 dec 1986).