De Kerk is een tochtgenoot op weg naar de realisatie van een authentieke internationale "gemeenschap", die een specifieke richting is ingeslagen met de oprichting van de Organisatie van de Verenigde Naties in 1945. "Door het bevorderen van de culturele en institutionele basis voor de opbouw van de vrede (hebben de Verenigde Naties) in belangrijke mate (...) bijgedragen de eerbiediging van de menselijke waardigheid, de vrijheid van de volken en aanspraak op ontwikkeling te bevorderen" H. Paus Johannes Paulus II, Boodschap, Een blijvende opdracht: opvoeden tot vrede - Wereldvredesdag 2004 (8 dec 2003), 7. In het algemeen taxeert de sociale leer van de Kerk positief de rol van intergouvernementele organisaties, in het bijzonder die welke werkzaam zijn in specifieke sectoren Vgl. H. Paus Johannes XXIII, Encycliek, Moderne ontwikkeling van het sociale leven en de christelijke beginselen, Mater et Magistra (15 mei 1961), 202.211 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Toespraak, Tot de 20ste Algemene Conferentie van de FAO, Het ernstigste en meest dringende probleem is de strijd tegen de honger (12 nov 1979), 6 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Toespraak, Tot de 'United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization' (UNESCO), Parijs, De algehele menselijkheid van de mens komt tot uitdrukking in de cultuur (2 juni 1980), 5.8 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Toespraak, Tot de Ministerraad van de Conferentie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (CSCE) (30 nov 1993), 3.5. De sociale leer van de Kerk heeft echter reserves wanneer die organisaties problemen verkeerd aanpakken Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Boodschap, Voor Nafis Sadik, Secretaris-Generaal van de Internationale Conferentie over Bevolking en Ontwikkeling (19 mrt 1994) Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Boodschap, Voor Gertrude Mongella, Secretaris-Generaal van de vierde Internationale Conferentie van de Verenigde Naties over de Vrouw (26 mei 1995). Het magisterium dringt erop aan dat de activiteit van internationale organisaties beantwoordt aan de menselijke noden in de sociale sfeer en in de domeinen die van bijzonder belang zijn voor de vredevolle en geordende coëxistentie van naties en volken Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 84.

De zorg voor een geordende en vredevolle co-existentie in de mensenfamilie spoort het magisterium aan om de noodzaak te beklemtonen van de oprichting van "een door allen erkende openbare wereldautoriteit (...) die over effectieve macht moet beschikken om allen veiligheid, inachtneming van de rechtvaardigheid en respect voor ieders rechten te garanderen" 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 82 Vgl. H. Paus Johannes XXIII, Encycliek, Vrede op aarde, Pacem in Terris (11 apr 1963), 62 Vgl. H. Paus Paulus VI, Encycliek, Over de ontwikkeling van de volken, Populorum Progressio (26 mrt 1967), 78. Ondanks de perspectiefveranderingen van de verschillende tijden, is er in de loop van de geschiedenis een constant bewustzijn geweest van de behoefte aan een gelijkaardige autoriteit om te beantwoorden aan de wereldwijde problemen die voortvloeien uit het streven naar het algemeen welzijn: het is van het grootste belang dat een dergelijke autoriteit de vrucht is van wederzijdse overeenstemming en niet van dwangmatige oplegging, en dat zij niet wordt opgevat als een "mondiale superstaat" H. Paus Johannes Paulus II, Boodschap, Wereldvredesdag 2003, 'Pacem in terris' - een permanente opdracht (8 dec 2002), 6.

Politiek gezag uitgeoefend op het niveau van de internationale gemeenschap moet bij wet worden gereguleerd, moet gericht zijn op het algemeen welzijn en moet respect opbrengen voor het beginsel van de subsidiariteit. "Het universeel gezag mag niet de activiteit van het publiek gezag van de afzonderlijke staten inperken of naar zich toe trekken. Het moet integendeel over heel de wereld voorwaarden zien te scheppen, die het zowel aan de nationale regeringen als de individuen en intermediaire lichamen mogelijk maken om in een sfeer van grotere zekerheid hun functie uit te oefenen, hun plichten te vervullen en van hun rechten gebruik te maken" H. Paus Johannes XXIII, Encycliek, Vrede op aarde, Pacem in Terris (11 apr 1963), 141.

Omwille van de globalisatie van de problemen is het stimuleren van een internationale politieke actie gericht op vrede en ontwikkeling door het nemen van gecoördineerde maatregelen Vgl. H. Paus Paulus VI, Encycliek, Over de ontwikkeling van de volken, Populorum Progressio (26 mrt 1967), 51-55.77-79, meer dan ooit een dringende noodzaak geworden. Het magisterium erkent dat de onderlinge afhankelijkheid van de mensen en de naties een morele dimensie aanneemt en dat dit de relaties in de wereld determineert in economische, culturele, politieke en godsdienstige zin. In deze context is een herziening van de internationale organisaties gewenst - een proces dat veronderstelt dat "de politieke rivaliteit overwonnen wordt en men afziet van de wil om de organisaties, waarvan de enige reden van bestaan het algemeen welzijn is, als werktuig voor eigen doeleinden te gebruiken H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, De ontwikkeling van de mens en de samenleving
Twintig jaar na Populorum Progressio van Paus Paulus VI, Sollicitudo Rei Socialis (30 dec 1987), 43" - om zo "een hogere graad van internationale ordening" H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, De ontwikkeling van de mens en de samenleving
Twintig jaar na Populorum Progressio van Paus Paulus VI, Sollicitudo Rei Socialis (30 dec 1987), 43 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Boodschap, Een blijvende opdracht: opvoeden tot vrede - Wereldvredesdag 2004 (8 dec 2003), 7 te bereiken.

In het bijzonder moeten intergouvernementele structuren gepast hun functie van controle en leiding uitoefenen in het domein van de economie, omdat de realisatie van het algemeen welzijn een doelstelling geworden is die de individuele staten overstijgt, zelfs indien zij inzake macht, rijkdom en politieke kracht dominant zijn Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de waarde en de onaantastbaarheid van het menselijk leven, Evangelium Vitae (25 mrt 1995), 58. De internationale organisaties moeten bovendien de realisatie van gelijkheid garanderen, die de basis vormt van het recht van allen om te participeren aan het proces van integrale ontwikkeling, met respect voor de legitieme verschillen Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, De ontwikkeling van de mens en de samenleving
Twintig jaar na Populorum Progressio van Paus Paulus VI, Sollicitudo Rei Socialis (30 dec 1987), 33.39.

Het magisterium evalueert positief de organisaties die in het maatschappelijke middenveld opgericht werden om de publieke opinie te sensibiliseren voor de verschillende aspecten van het internationale leven, met een bijzondere aandacht voor het respect voor de mensenrechten, zoals kan worden opgemaakt uit "het aantal private verenigingen, sommige van mondiale betekenis, die de laatste tijd opgericht zijn en zich bijna alle inzetten om met grote zorg en lofwaardige objectiviteit de internationale gebeurtenissen op dit gevoelige gebied te volgen" H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, De ontwikkeling van de mens en de samenleving
Twintig jaar na Populorum Progressio van Paus Paulus VI, Sollicitudo Rei Socialis (30 dec 1987), 26.

De regeringen zouden zich aangemoedigd moeten voelen door dergelijke engagementen die gericht zijn op het in de praktijk brengen van de idealen die aan de basis liggen van de internationale gemeenschap, "vooral door de praktische invulling van solidariteit en vrede via zovele individuele mensen, zowel als door leden van niet-gouvernementele organisaties en mensenrechtenbewegingen" H. Paus Johannes Paulus II, Boodschap, Een blijvende opdracht: opvoeden tot vrede - Wereldvredesdag 2004 (8 dec 2003), 7.