Het gezin is van wezenlijk belang voor de persoon. Mensen worden geboren en groeien op in de ´wieg´ van leven en liefde. Wanneer er een kind wordt verwacht, ontvangt de samenleving het geschenk van een nieuwe persoon, die "vanuit het diepst van hemzelf geroepen is tot gemeenschap met anderen en tot de gave van hemzelf aan anderen". H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de roeping en de zending van de leken in de Kerk, Christifideles laici (30 dec 1988), 40 Daarom schept het gezin, waarin man en vrouw, verenigd door het huwelijk, zich zelf aan elkaar geven, een klimaat van leven, waarin de kinderen "hun mogelijkheden ontwikkelen, zich bewust worden van hun waardigheid en zich voorbereiden om hun unieke en individuele bestemming te aanvaarden". H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van de encycliek Rerum Novarum, Centesimus Annus (1 mei 1991), 39
In het klimaat van natuurlijke affectie, die de leden van één gezin verbindt, worden personen erkend en leren zij verantwoordelijkheid voor hun hele persoonlijkheid. "De eerste en fundamentele structuur voor een 'menselijke ecologie' is het gezin, waarin de mens zijn eerste vorming opdoet over waarheid en goedheid., waarin hij leert wat het betekent om lief te hebben en liefgehad te worden, wat het dus betekent om mens te zijn". H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van de encycliek Rerum Novarum, Centesimus Annus (1 mei 1991), 39 De verplichtingen van de gezinsleden worden niet beperkt door een contract, maar komen voort uit de diepste essentie van het gezin, dat gebaseerd is op het onherroepelijke huwelijksverbond en de vaststaande structuur van relaties, die ontstaan wanneer er kinderen worden geboren of geadopteerd.