26 oktober 2004
De volledige vervolmaking van de menselijke persoon en het welzijn van de ganse maatschappij zijn de essentiële doelen van de cultuur Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 59: de ethische dimensie van de cultuur is bijgevolg een prioriteit in de sociale en politieke actie van de leken. Wanneer men deze dimensie links laat liggen, wordt een cultuur gemakkelijk getransformeerd in een instrument dat de mensheid verarmt. Een cultuur kan onvruchtbaar worden en in verval raken wanneer zij zich “in zichzelf opsluit, poogt verouderde levensvormen voort te zetten en iedere uitwisseling en vergelijking met betrekking tot de waarheid over de mens weigert” H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van de encycliek Rerum Novarum, Centesimus Annus (1 mei 1991), 50. De vorming van een cultuur die in staat is om de mens te verrijken, vereist integendeel de betrokkenheid van de ganse persoon, die, in de culturele sfeer zijn creativiteit, intelligentie en kennis van de wereld en de menselijke personen, uitdrukt, en die bovendien goed gebruik maakt van zijn mogelijkheid tot zelfbeheersing, zelfopoffering, solidariteit en bereidheid om het algemeen welzijn te bevorderen H. Paus Johannes Paulus II, Toespraak, Tot de 'United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization' (UNESCO), Parijs, De algehele menselijkheid van de mens komt tot uitdrukking in de cultuur (2 juni 1980), 11.
