Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

De lekengelovigen zijn geroepen om een authentieke lekenspiritualiteit te cultiveren waardoor zij worden herboren als nieuwe mannen en vrouwen, die zowel heilig als heiligmakend zijn, die ondergedompeld zijn in het mysterie van God en opgenomen in de maatschappij. Dergelijke spiritualiteit bouwt de wereld op volgens de Geest van Jezus. Zij maakt het mogelijk om verder te kijken dan de geschiedenis zonder er zich evenwel van te verwijderen, om een passionele liefde voor God te cultiveren zonder zich af te wenden van zijn broeders en zusters, die zij kunnen zien op de manier waarop God hen bekijkt en die zij kunnen beminnen zoals God hen bemint. Deze spiritualiteit sluit zowel een intimistische spiritualiteit als een sociaal activisme uit; zij drukt zich integendeel uit in een levengevende synthese die eenheid, zin en hoop verschaft aan het bestaan, dat omwille van talrijke redenen tegenstrijdig en gefragmenteerd is. Aangespoord door dergelijke spiritualiteit, zijn de lekengelovigen in staat om “bij wijze van zuurdeeg om zo te zeggen van binnen uit tot de heiliging van de wereld bij te dragen: zo komt het dat zij vooral door hun levensgetuigenis (...) Christus aan de anderen bekend maken” 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 31.