Het getuigenis van de lekengelovige wordt geboren uit een genadegave, die erkend, gevoed en gerijpt isVgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de roeping en de zending van de leken in de Kerk, Christifideles laici (30 dec 1988), 24. Deze motivering maakt hun engagement in de wereld zinvol en is tegengesteld aan de handelingsmystiek die eigen is aan het atheïstisch humanisme, dat een ultieme referentie ontbeert en dat enkel omschreven wordt door zuiver tijdelijke perspectieven. Het eschatologisch perspectief is de sleutel voor een juist verstaan van de menselijke realiteiten. Vanuit het standpunt van de definitieve goederen zijn de lekengelovigen in staat om zich te engageren in aardse activiteiten voor zover zij in overeenstemming zijn met de criteria van authenticiteit. Levensstandaarden en grotere economische productiviteit zijn niet de enige geldige maatstaven om de totale vervulling van de menselijke persoon in dit leven te meten, en zij zijn zelfs minder waard in het licht van het komende leven, “want de mens is niet beperkt tot de tijdelijke orde alleen, maar levend in de menselijke geschiedenis behoudt hij onverkort zijn eeuwige roeping” 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 76.