Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Hoewel de Kerk en de politieke gemeenschap zich beide manifesteren in zichtbare organisatorische structuren, zijn zij van nature verschillend, zowel wat betreft hun configuratie als de doelstellingen die zij nastreven. Het Tweede Vaticaans concilie heeft plechtig herbevestigd dat "de staat en de Kerk op eigen terrein onafhankelijk en autonoom" 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 76 Vgl. Catechismus-Compendium, Catechismus van de Katholieke Kerk (15 aug 1997), 2245 zijn. De Kerk is georganiseerd in vormen die geschikt zijn om tegemoet te komen aan de spirituele behoeften van de gelovigen terwijl de verschillende politieke gemeenschappen relaties en instituties in het leven roepen die ten dienste staan van alles wat deel uitmaakt van het tijdelijke algemeen welzijn. De autonomie en de onafhankelijkheid van deze twee realiteiten wordt in het bijzonder duidelijk in hun respectievelijke doelstellingen.

De plicht om de godsdienstvrijheid te eerbiedigen, vereist dat de politieke gemeenschap aan de Kerk de ruimte garandeert die zij nodig heeft om haar zending te vervullen. Van haar kant beschikt de Kerk niet over een specifieke competentie ten aanzien van de structuren van de politieke gemeenschap: "De Kerk eerbiedigt de wettige autonomie van de democratische orde en heeft geen reden om voorkeur uit te drukken voor de ene of voor de andere institutionele of constitutionele oplossing" H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van de encycliek Rerum Novarum, Centesimus Annus (1 mei 1991), 47, en al evenmin behoort het haar toe om zich in te laten met de waarde van politieke programma's, behalve indien deze godsdienstige en morele implicaties hebben.