Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

De waarheid van de vrede moet ook dan gelden en haar heilzame lichtglans tot gelding laten komen, wanneer men zich in de tragische situatie van oorlogen zou bevinden. De Concilievaders van het Tweede Vaticaans Concilie benadrukken in de pastorale constitutie 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Gaudium et Spes
Over de Kerk in de wereld van deze tijd
(7 december 1965) dat: “men niet mene, dat, als eenmaal een oorlog ongelukkigerwijze is uitgebroken, daardoor alles tussen de strijdende partijen geoorloofd zijn.” 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 79. De internationale gemeenschap heeft internationale mensenrechten opgesteld om de verschrikkelijke gevolgen van oorlogen voor allen, met name de burgerbevolking, zoveel als mogelijk is te beperken. Bij vele gelegenheden en op velerlei wijzen heeft de Heilige Stoel vanuit de overtuiging, dat ook in oorlog de waarheid van de vrede bestaat, zijn ondersteuning gegeven voor deze mensenrechten en op haar handhaving en snelle verwerkelijking aangedrongen. De internationale mensenrechten kan gerekend worden tot de gelukkigste en werkzaamste uitdrukkingsvorm die aanspraak kunnen maken voort te komen uit de waarheid van de vrede. Juist daarom is het onderhouden van deze rechten noodzakelijk als een plicht voor alle volken. Zijn waarde is te waarderen en zijn concrete toepassing is te garanderen, doordat zij door precieze voorschriften geactualiseerd worden, die in staat zijn, de veranderlijke omstandigheden van de moderne gewapende conflicten, zowel als de toepassing van steeds nieuwere, immer hoger ontwikkelde wapensystemen te kunnen volgen.