Josef Kard. Cordes - 28 februari 2020
De eerste verrassing staat in Paus Franciscus - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Querida Amazonia
Geliefde Amazone
(2 februari 2020). Daarin staat:
"De bisschop kan, bij gebrek aan priesters, "een diaken of een andere persoon die de wijding niet heeft ontvangen, of een gemeenschap van personen, betrekken bij de uitoefening van de pastorale zorg van een parochie" Wetboek
Codex Iuris Canonici
Codex van het Canonieke recht
(25 januari 1983).
In vergelijking met de geciteerde CIC-paragraaf is het echter opvallend dat de voetnoot het einde van de zin weglaat. In de CIC staat dat de diocesane bisschop onder de beschreven voorwaarden ook "een priester moet aanstellen die, begiftigd met de bevoegdheden en het gezag van een parochiepriester, de pastorale zorg zal leiden". In de verwijzing naar Paus Franciscus - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Querida Amazonia
Geliefde Amazone
(2 februari 2020) wordt daarom de verklaring van het doel van de CIC - de leiding van de pastorale parochie door een gewijde priester - eenvoudigweg onderdrukt.
De conclusie van de hoogleraar-deskundige wordt dan onacceptabel. Hij stelt dat de paus met deze zinnen de "parochiële leiding door leken" heeft gedoopt en "een klerikaal monopolie heeft gekraakt". Met zijn conclusie gaat de ordinarius voor systematische theologie helaas voorbij aan de theologische basis voor leiderschapsverantwoordelijkheid in de Kerk.
Voor hen is de ondersteunende kracht van het leiderschap sacramenteel en genadevol gebaseerd op het sacrament van de Wijding. Het document Paus Franciscus - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Querida Amazonia
Geliefde Amazone
(2 februari 2020) zelf spreekt daar kort over: Door zijn ontvangst zou de kandidaat zich conformeren aan Christus en uitgerust zijn met geestelijke kracht Paus Franciscus - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Querida Amazonia
Geliefde Amazone
(2 februari 2020). Volgens het geloof van de Kerk is deze kracht het product van EXOUSIA, die de Opgestane aan de Elf verkondigt (Mt. 28, 18); het is het beginpunt en de begiftiging van de zending die de Heer aan elk van de apostelen toekent en die zij aan hun opvolgers meedelen.
Deze EXOUSIA moet echter zorgvuldig worden onderscheiden van de kerkelijke handelingsbekwaamheid die niet gebaseerd is op het sacrament van de Wijding. Paus Franciscus - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Querida Amazonia
Geliefde Amazone
(2 februari 2020) spreekt meerdere malen over "bevoegdheden", die de basis kunnen vormen voor "ambten". Een dergelijk gezag betekent een opdracht tot orde-aanwijzingen die een maatschappelijk lichaam zichzelf geeft - vergelijkbaar met het ambtenarenrecht. De Kerk realiseert ze in de "missio canonica" of andere vormen van "missio".
De aldus totaal verschillende verankeringen en kwaliteiten van de kerkelijke "macht" worden weliswaar niet benadrukt in het document Paus Franciscus - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Querida Amazonia
Geliefde Amazone
(2 februari 2020), maar ze worden ook niet ontkend. Slechts snelle lezing negeert ze volledig bij het overwegen van "macht". Maar nu al moet de kennissocioloog bezwaar maken tegen een dergelijke onnauwkeurigheid: Hier wordt de ene zintuiglijke notie, die in de Christusrelatie sacramenteel is gegrondvest, op ongepaste wijze vermengd met de andere zintuiglijke notie, zoals die door de Kerk door haar eigen macht in haar wet wordt bepaald.
Tot zover de kritiek op de voorstel van de professor. Het is niet houdbaar. Reeds de wijze van uitdrukken ("klerikaal monopolie") plaats hem in de kerkpolitiek hoek. Het ontwerp van de Paus Franciscus - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Querida Amazonia
Geliefde Amazone
(2 februari 2020) moet echter ook worden onderzocht. De vervormde Paus Franciscus - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Querida Amazonia
Geliefde Amazone
(2 februari 2020) doet de oren spitsen. Het maakt het noodzakelijk om de argumenten die niet-gewijde parochieleiders postuleren na te gaan.
