De Kerk moet, terwijl ze steeds weer het kerygma verkondigt, in het Amazonegebied groeien. Om dit te doen, herconfigureert het altijd zijn eigen identiteit door te luisteren naar en te dialogeren met de mensen, de realiteit en de geschiedenis van het gebied. Op deze manier kan een noodzakelijk proces van inculturatie meer en meer worden ontwikkeld, dat niet voorbijgaat aan iets goeds dat al bestaat in de culturen van het Amazonegebied, maar het verzamelt en tot volle wasdom brengt in het licht van het Evangelie. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 44. Dit is wat het Tweede Vaticaans Concilie zegt in nr. 44 van de Constitutie Gaudium et spes: Deze aanpassing in de prediking van het geopenbaarde woord moet de wet blijven van iedere Evangelie-verkondiging. Zo immers wordt bij ieder volk de mogelijkheid geschapen om de boodschap van Christus op zijn eigen manier uit te drukken, en tevens wordt daardoor een levend contact bevorderd tussen de Kerk en de verschillende culturen van de volken. Evenmin veracht zij de rijkdom aan christelijke wijsheid die door de eeuwen heen is overgebracht, alsof zij de geschiedenis, waarin God op vele manieren heeft gewerkt, negeert, omdat de Kerk een veelzijdig gezicht heeft

"niet alleen vanuit een ruimtelijk perspectief [...] maar ook vanuit haar tijdelijke werkelijkheid.” Paus Franciscus, Brief, Naar aanleiding van de aanstaande bijeenkomst in het kader van de "synodale weg", Aan het pelgrimerende volk van God in Duitsland (29 juni 2019)

Dit is de authentieke traditie van de kerk, die geen statisch depot of een museumstuk is, maar de wortel van een boom die groeit. Vgl. H. Vincentius de Lérins, Commonitorium primum. cap. 23: PL 50, 668: “Ut annis scilicet consolidetur, dilatetur tempore, sublimetur aetate.” Het is de duizendjarige traditie die getuigt van de goddelijke actie in haar volk en

“heeft de missie om het vuur in leven te houden in plaats van de as te bewaren". Paus Franciscus, Brief, Naar aanleiding van de aanstaande bijeenkomst in het kader van de "synodale weg", Aan het pelgrimerende volk van God in Duitsland (29 juni 2019)

De heilige Johannes Paulus II leerde dat de Kerk met zijn evangelische voorstel

"niet van plan is de autonomie van de cultuur te ontkennen. Integendeel, ze heeft er het grootste respect voor",

want cultuur

"is niet alleen een onderwerp van verlossing en verheffing, maar kan ook een rol spelen bij bemiddeling en samenwerking.” H. Paus Johannes Paulus II, Toespraak, Tot professoren en personen uit de wereld van de cultuur in Coimbra (Portugal) (15 mei 1982), 5

In zijn toespraak tot de inheemse volkeren van het Amerikaanse continent herinnerde hij eraan dat

"een geloof dat geen cultuur wordt, een geloof is dat niet volledig wordt geaccepteerd, niet volledig doordacht is, niet getrouw wordt geleefd.” H. Paus Johannes Paulus II, Boodschap, Voor de inheemse bevolking van het Amerikaanse continent (12 okt 1992), 6 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Toespraak, Tot de deelnemers aan het Nationale Congres van de Kerkelijke Beweging voor Cultureel Engagement (16 jan 1982), 2

De uitdagingen van de culturen nodigen de Kerk uit tot

"een houding van waakzaam kritisch inzicht, maar ook van zelfverzekerde aandacht". H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over het gewijde leven en zijn zending in de Kerk en de wereld, Vita Consecrata (25 mrt 1996), 98

Het is de moeite waard om hier nog eens aan te halen wat ik al heb uitgedrukt in de Exhortatie Paus Franciscus - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Evangelii Gaudium
Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie
(24 november 2013) over inculturatie, die gebaseerd is op de overtuiging dat

"genade de cultuur veronderstelt en dat de gave van God geïncarneerd is in de cultuur van degene die het ontvangt" Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 115

We zien dat dit een tweeledige beweging impliceert. Enerzijds een dynamiek van vruchtbaarheid die het mogelijk maakt het Evangelie op één plaats uit te drukken, want

"wanneer een gemeenschap de heilsverkondiging verwelkomt, maakt de heilige Geest haar cultuur vruchtbaar met de transformerende kracht van het evangelie" Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 116 

anderzijds leeft de Kerk zelf een ontvankelijke weg, die haar verrijkt met wat de Geest al op mysterieuze wijze in die cultuur heeft gezaaid. Op deze manier

"verfraait de Heilige Geest de Kerk, toont haar nieuwe aspecten van de Openbaring en geeft haar een nieuw gezicht". Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 116 

Kortom, het gaat erom de verkondiging van het onuitputtelijke Evangelie, gecommuniceerd

"met categorieën die eigen zijn aan de cultuur waarin het wordt verkondigd, toe te staan en aan te moedigen, om een nieuwe synthese met die cultuur tot stand te brengen". Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 129

Om deze reden

"heeft het Christendom, zoals wij in de geschiedenis van de Kerk kunnen zien, niet beschikt over één cultureel model" Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 116

en

"zou de logica van de menswording geen recht doen te denken aan een monocultureel en monotoon Christendom." Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 117

Het risico voor evangelisten die naar een plaats komen is echter te geloven dat ze niet alleen het Evangelie moeten uitdragen, maar ook de cultuur waarin ze zijn opgegroeid, waarbij ze vergeten dat het er niet om gaat

"een bepaalde culturele vorm op te leggen, hoe mooi en oud die ook is." Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 117 

Het is noodzakelijk om met moed de nieuwheid van de Geest te aanvaarden die in staat is om altijd iets nieuws te creëren met de onuitputtelijke schat van Jezus Christus, omdat

"de inculturatie de Kerk op een moeilijke maar noodzakelijke weg brengt". H. Paus Johannes Paulus II, Toespraak, Tot de deelnemers aan de voltallige vergadering van de Pauseijke Raad voor de Cultuur (17 jan 1987), 5

Het is waar dat

"deze processen altijd langzaam verlopen, verlamt ons soms de angst te zeer"

en eindigen als

"eenvoudigweg toeschouwers zijn van een onvruchtbare stilstand van de Kerk." Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 129 

Laten we niet bang zijn, laten we de vleugels van de Heilige Geest uitslaan.