In de lijn van een roemrijke traditie oefenen talrijke godgewijde mensen, vooral vrouwen, hun apostolaat uit op het gebied van de gezondheidszorg, overeenkomstig het charisma van hun instituut. In de loop der eeuwen hebben velen van hen hun leven geofferd bij de verzorging van slachtoffers van besmettelijke ziektes, en hebben zo laten zien dat de zelfgave die zelfs tot heldhaftigheid leidt, tot de profetische natuur behoort van het godgewijde leven.

Met bewondering en dankbaarheid ziet de kerk naar de zeer talrijke godgewijden die door de bijstand die ze verlenen aan zieken en aan lijdende mensen, een belangrijke bijdrage leveren aan haar zending. Zij zetten Christus’ dienstwerk van barmhartigheid voort, die ”weldoende rond ging en allen genas” (Hand. 10, 38). Mogen de godgewijden die door het charisma van hun instituut daartoe bestemd zijn, in het voetspoor van de goddelijke barmhartige Samaritaan, geneesheer van de zielen en lichamen, Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, Over de christelijke zin van het menselijke lijden, Salvifici doloris (11 feb 1984), 28-30 en naar het voorbeeld van hun stichter hun getuigenis van liefde voor de zieken blijven geven door zich vol begrip en mededogen aan hen te wijden! Mogen zij bij voorkeur kiezen voor de meest arme en verlaten zieken, zoals bejaarden, gehandicapten, mensen aan de rand van de samenleving, terminale patiënten, slachtoffers van drugsmisbruik en van de nieuwe besmettelijke ziektes! Mogen zij de zieken helpen hun pijnen in vereniging met de gekruisigde en verheerlijkte Christus op te dragen voor het heil van alle mensen, Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, Over de christelijke zin van het menselijke lijden, Salvifici doloris (11 feb 1984), 18 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de roeping en de zending van de leken in de Kerk, Christifideles laici (30 dec 1988), 52-53 en blijven beseffen dat zij door hun gebed en het getuigenis van woord en daad zelf actief pastoraal bezig zijn dankzij het eigen charisma van het kruis! Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Ik zal u herders geven - N.a.v. de Bisschoppensynode over de priesteropleidingen, Pastores Dabo Vobis (25 mrt 1992), 77

De kerk wijst er bovendien op dat het tot de zending van de godgewijden behoort om de kringen van de gezondheidszorg waar zij werken te evangeliseren, door ernaar te streven het licht van de evangelische waarden te doen schijnen over de manier waarop mensen in onze tijd leven, lijden en sterven. Het is hun plicht om in dienst van het evangelie van het leven te streven naar een meer menselijke geneeskunde en naar een betere kennis van de bio-ethiek. Voor alles moeten zij bevorderen dat de mens en het menselijk leven geëerbiedigd worden vanaf de conceptie tot aan het natuurlijk levenseinde, in volledige aansluiting bij de moraal van de kerk. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de waarde en de onaantastbaarheid van het menselijk leven, Evangelium Vitae (25 mrt 1995), 78-101 Daartoe dienen opleidingscentra te worden gesticht Vgl. Bisschoppensynodes, Propositiones van de 9e Gewone Bisschoppensynode over het religieuze leven (29 okt 1994), 43 en moet nauw worden samengewerkt met de kerkelijke organen voor het ziekenpastoraat.