Om doeltreffend te kunnen ingaan op de grote uitdagingen waarvoor de nieuwe evangelisatie door de moderne geschiedenis gesteld wordt, is het boven alles noodzakelijk dat het godgewijde leven zich voortdurend laat gezeggen door het geopenbaarde Woord en door de tekenen van de tijd. Vgl. H. Paus Paulus VI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Evangelisatie in de Moderne Wereld, Evangelii Nuntiandi (8 dec 1975), 15 Als men terugdenkt aan de grote verkondigers van het evangelie, die eerst zelf diep door het evangelie waren geraakt, is het duidelijk dat, als men zich tot de moderne wereld wil richten, er mensen nodig zijn die zich vol liefde toewijden aan de Heer en aan Zijn evangelie.

”Door hun speciale roeping hebben de godgewijden de opdracht de eenheid tot stand te brengen tussen zelf-evangelisatie en getuigenis, tussen inwendige vernieuwing en apostolische ijver, tussen zijn en handelen, en aan te tonen dat de dynamiek steeds voortkomt uit het eerste lid van deze woordparen.” Vgl. Bisschoppensynodes, 9e Gewone Bisschoppensynode over "Het religieuze leven en haar rol in de Kerk en de wereld", Relatio Ante Disceptationem (3 okt 1994), 22

Zoals de evangelisatie van alle tijden zal ook de nieuwe evangelisatie alleen effect hebben als ze van de daken weet te verkondigen wat eerst in het intieme verkeer met de Heer doorleefd is. Ze vraagt om betrouwbare persoonlijkheden die met heilige ijver bezield zijn. De nieuwe evangelisatie vraagt van de godgewijden dat zij geheel en al de theologische betekenis beseffen van de uitdagingen van onze tijd. Deze uitdagingen moeten aandachtig en in gemeenschappelijke onderscheiding worden geanalyseerd met het oog op de vernieuwing van de zending. Men dient de moed te hebben de Heer Jezus te verkondigen en tegelijk te vertrouwen op de Voorzienigheid die in de wereld werkzaam is en ”die alles, zelfs ongunstige gebeurtenissen, ordent voor het welzijn van de kerk”.

Willen de instituten op vruchtbare wijze opgenomen worden in het proces van de nieuwe evangelisatie dan zijn daarbij belangrijke elementen: trouw aan het stichtings-charisma, verbondenheid met de mensen in de kerk die zich voor dezelfde opdracht inzetten, met name de bisschoppen, en de samenwerking met alle mensen van goede wil. Daarvoor is een ernstige onderscheiding nodig van de door de Geest tot ieder instituut gerichte uitnodiging zowel in gebieden waar op korte termijn geen belangrijke vooruitgang valt te voorzien als daar waar zich een troostrijke bloei aankondigt. Laten de godgewijden overal en in iedere situatie de Heer Jezus met vuur verkondigen, met de bereidheid om met de wijsheid van het evangelie in te gaan op de vragen die het onrustig mensenhart en hun dringende noden hun stellen.