
H. Paus Johannes Paulus II - 28 oktober 1979
Vele schipbreuken in het geloof en het gewijde leven, in het verleden en het heden, en vele huidige situaties van zorg en verbijstering vinden hun oorsprong in een crisis van filosofische aard. Het is nodig met grote ernst te zorgen voor de eigen culturele vorming. Het Tweede Vaticaans Concilie heeft aangedrongen op de noodzaak om altijd Sint Thomas van Aquino als leermeester en leraar te hebben, want alleen in het licht en op basis van de ‘eeuwige filosofie’ kan het gebouw opgetrokken worden van de zo logische en veeleisende christelijke leer. Leo XIII zaliger gedachtenis bevestigde en belichtte in de beroemde en altijd actuele encycliek Paus Leo XIII - Encycliek
Aeterni Patris
Ter herstel van de christelijke wijsbegeerte naar de geest van Sint-Thomas van Aquino in de katholieke scholen
(4 augustus 1879), wier eeuwfeest we dit jaar vieren, op geweldige wijze de geldigheid van het rationele fundament van het christelijk geloof.
Daarom moet onze eerste zorg vandaag bestaan in die van de waarheid, zowel als eigen inwendige noodzaak, als voor ons dienstwerk. We kunnen geen dwaling verspreiden of in de schaduw van de twijfel laten! Het christelijk geloof als erfelijk en sociologisch wordt steeds meer persoonlijk, inwendig en veeleisend, en dat is zeker een goed, maar wij moeten zelf ook hebben om te kunnen geven! Herinneren we ons wat Sint Paulus schreef aan zijn leerling Timotheüs: “bewaar wat u is toevertrouwd, en keer u af van het profaan en leeg geredeneer en de opwerpingen van de zogenaamde gnosis; sommigen die haar verkondigen, zijn het spoor van het geloof reeds bijster geraakt”! (1 Tim. 6, 20).
Deze aansporing is in het bijzonder geldig voor onze tijd die zo dorst naar zekerheid en duidelijkheid, en zo innig belaagd en gekweld is.