
Emeritus Paus Benedictus XVI - 11 april 2019
Van 21-24 februari 2019 hebben zich op uitnodiging van paus Franciscus in het Vaticaan de voorzitters van alle bisschoppenconferenties van de wereld verzameld om zich over de crisis van het geloof en van de Kerk te beraden, die over heel de wereld door schokkende berichten over misbruik van clerici jegens minderjarigen te merken was. De omvang en het belang van het nieuws over dergelijke gebeurtenissen hebben priesters en leken ten diepste geschokt en niet weinigen hebben zelfs vraagtekens gezet bij het geloof van de Kerk als zodanig. Hier moest een duidelijk teken gesteld worden en een nieuwe start gezocht worden om de Kerk weer als licht onder de volken en als helpende kracht tegenover de destructieve machten geloofwaardig te maken.
Omdat ik zelf in de tijd van de publieke uitbarsting van de crisis en tijdens de toename ervan op een verantwoordelijke plaats als herder in de Kerk gewerkt heb, moest ik mij – ook al draag ik nu als emeritus geen directe verantwoordelijkheid – de vraag stellen wat ik vanuit de terugblik kan bijdragen aan een nieuwe start. Zo heb ik van de tijd van de aankondiging tot aan het moment van de bijeenkomst van de voorzitters van de bisschoppenconferenties notities gemaakt waarmee ik misschien een zekere bijdrage in dit moeilijke uur leveren kan. Na contact met de staatssecretaris, kardinaal Parolin, en de heilige vader zelf lijkt het mij juist de op die manier ontstane tekst in het “Klerusblatt” te publiceren.
Mijn bijdrage is in drie delen onderverdeeld. In een eerste punt probeer ik heel kort de algemene maatschappelijke context van de kwestie te schilderen, zonder welke het probleem niet begrepen kan worden. Ik probeer aan te tonen, dat in de jaren zestig iets ongehoords is gebeurd zoals het op deze schaal in de geschiedenis nog nauwelijks is voorgekomen. Men kan zeggen dat in de 20 jaar vanaf 1960-1980 de tot dan toe geldende normen betreffende seksualiteit volkomen weggevallen zijn en er een wetteloosheid ontstaan is die men ondertussen met moeite geprobeerd heeft recht te trekken.
In een tweede punt probeer ik de effecten van deze situatie in de priesteropleiding en in het leven van de priesters aan te geven.
Tenslotte wil ik in een derde deel enkele perspectieven ontwikkelen voor een juist antwoord daarop van de kant van de Kerk.