Dierbare broeders en zusters in Christus,

Deze ontmoeting met u, leden die kort geleden bent toegetreden tot de Pauselijke Raad voor de Leken en voor het eerst deelneemt aan zijn voltallige jaarvergadering, is voor mij een groot genoegen! Ik groet u allen van ganser harte. En ik richt mij in het bijzonder tot kard. Eduardo Pironio die sedert enige maanden deze raad voorzit, en tot alle leden die gewoonlijk aan de bezieling van de raad voor de leken werken. Mijn erkentelijkheid gaat uit naar allen en iedereen. Ik waardeer uw samenwerking zeer en acht de inspanningen hoog, welke u uzelf getroost om de Kerk te dienen. Mijn erkentelijkheid wil een hartelijke aanmoediging zijn ten opzichte van de nieuwe leden voor hun edelmoedige aanvaarding om bij te dragen aan de levensvatbaarheid van het Romeinse organisme voor het lekenapostolaat.

Ieder van u heeft zijn persoonlijke ervaring welke beleefd en gerijpt is in een betrokkenheid binnen apostolische bewegingen, nationale lekenraden en vele andere medewerkingsvormen in het missionaire leven van de Kerk. Ieder heeft zijn bijzondere geloofsweg afgelegd en heeft in de loop van zijn bestaan God gevonden.

De Kerk wordt niet opgebouwd zonder de samenwerking van alle ledematen van het lichaam van Christus. Zoals elk lidmaat het lichaam nodig heeft, heeft het lichaam ook al zijn ledematen nodig. Dat bracht de apostel Paulus de christenen van Korinte in herinnering: 'Zoals alle ledematen, hoe vele ook, tezamen één lichaam uitmaken, zo is het ook met Christus. Wij allen zijn immers in de kracht van een en dezelfde Geest door de doop één enkel lichaam geworden ... ' (1 Kor. 12, 12-13).

U bent opgenomen in het leven en de zending van een instelling van de Romeinse curie, welke door de vaders van het Tweede Vaticaans Concilie werd gewenst en door mijn voorganger Paulus VI werd opgericht. Deze instelling is gegroeid in ervaring en rijpheid. Ze heeft duidelijk blijk gegeven van trouwe dienst, van het belang van haar taken voor het leven van de kerk en de bediening van de paus. De taken die haar werden toevertrouwd zijn zeer veeleisend. Weest er steeds meer van overtuigd dat ik op uw medewerking reken, maar dat u eveneens zelf kunt rekenen op mijn aandacht en steun voor het werk van de komende jaren.

U bent op een bevoorrecht moment geroepen om deel te nemen aan het leven van de Pauselijke Raad voor de Leken. Nu twintig jaar geleden eindigde het Tweede Vaticaans Concilie. En de gang van de kerk, welke vruchtbaar werd gemaakt door deze grote gebeurtenis, zal weldra de dag beleven waarop de bisschoppensynode is voorzien over 'de zending van de leken in de kerk en de wereld'. Deze twee gebeurtenissen zijn nauw met elkaar verbonden. U weet heel goed met welk een theologische diepgang, kerkelijke wijsheid en een geest van vernieuwing het Tweede Vaticaans Concilie de toenemende en bewuste deelnerning van de leken heeft gewens en aangemoedigd. In het concilieplan dat twee hoofdmomenten omvat, die van 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Lumen Gentium
Over de Kerk
(21 november 1964) en 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Gaudium et Spes
Over de Kerk in de wereld van deze tijd
(7 december 1965), en dat vervolgens is verrijkt dank zij de bisschoppensynoden en getoetst door de positieve ervaringen van geestelijke vernieuwing, ligt de vruchtbare basis voor een nieuwe geestdrift van christelijk leven onder de leken. Ik heb altijd gewenst, dat mijn pontificaat de volledige en echte verwezenlijking van het concilie tot basisdoel zou hebben. En de aanstaande bisschoppensynode roept ons op voort te gaan op deze weg voor wat betreft de zending van de leken in de Kerk en de wereld.

Het geheel van uw ervaringen, problemen en uitdagingen moet worden beschouwd en onderscheiden in het licht van het Evangelie en het leergezag van de Kerk. Bij de raadplegingen die de synode voorbereiden moet tot een verstrekkende deelneming van de leken en hun bewegingen en organisaties worden aangemoedigd. Vandaag zijn de leken aanwezig en actief in de liturgie, in catechetische activiteiten en in de verschillende structuren van de plaatselijke kerken. Zij vervullen verschillende taken in de niet-gewijde ambten; zij ondersteunen priesterroepingen en religieuze roepingen en ontlenen hun bezieling aan het Evangelie en de sociale leer van de kerk; zij werken om de rechtvaardigheid te bevorderen en de waardigheid en vrijheid te verdedigen. Zij getuigen van hun christelijke overtuigingen in het gezin, onder de armen, op scholen, in de wereld van de arbeid - van alledaagse zaken tot het internationale leven. Behalve de traditionele organisatievormen groeien verschillende kerkelijke bewegingen en komen tot rijpheid en verrijken derhalve de levende krachten van de Kerk.

Zoveel ervaringen, zoveel problemen, zoveel verwachtingen! Ik wil u slechts één gedachte nalaten, een welke ik op dit gebied fundamenteel acht. De dynamische verkondiging van het Evangelie begon met de komst van de Heilige Geest als wind en vuur. De boodschap van de dood en verrijzenis van Christus is geen statisch feit. Ze vraagt beweging. Ze tracht anderen te bereiken. Ze vraagt ver en wijd verbreid te worden. En de wereld wacht. Want het materialisme kan het menselijk hart niet bevredigen. Hoe vergroten wij de kwantiteit en kwaliteit van de lekechristenen die zich steeds meer bewust van hun eigen waardigheid, verantwoordelijkheid en specifieke taken, willen helpen om de grote inzichten en aanzetten van het Tweede Vaticaans Concilie tot een werkelijkheid te maken niet alleen voor elitaire minderheden, maar voor heel het volk van God? Dit is uw taak en de uitdaging welke u wacht. De training van leken vraagt catechetisch werk in heel de kerk. Ze vraagt de uitbanning van elke scheiding tussen geloof en leven in de ervaring van de gedoopten. Verstandelijke ontleding, hoe noodzakelijk ook, is niet genoeg. Wij moeten milieus scheppen die de bekering bevorderen, die-ontvankelijk zijn om de impuls te verjongen het woord van God te aanvaarden, en die zijn eisen en omvormende kracht toejuichen.

In dit perspectief zien wij zich een grote taak aftekenen voor een steeds groeiend aantal leken die zich bewust zijn van hun fundamentele en specifieke roeping: bouwers te zijn van een wereld die meer geschikt is voor de waardigheid van ieder individu en van alle menselijke wezens. De.wereld heeft de aanwezigheid en bijzondere bijdrage nodig van Christenen op vele terreinen: daar waar de wetenschappelijke en technologische vooruitgang in overeenstemming moet worden gebracht met de ethiek; daar waar de strijd tegen oorlog en honger moet worden geleverd; daar waar de menselijke waarde van de arbeid duidelijk moet worden gemaakt in de solidariteit van de arbeiders zelf; daar waar een cultuur moet worden verdedigd en bevorderd welke partij kiest voor het leven en niet voor de dood; waar individuen en volken zich bewust worden van de slavernij van de verschillende vormen van materialisme en de leugens weerstaan van de ideologieën waarop het materialisme is gebaseerd; waar ware broederschap en gemeenschap worden gesticht. De wereld heeft overal de bijdrage van de Christenen nodig, waar de veelbelovende tekenen zijn van een nieuwe beschaving van waarheid en liefde.

Wanneer u deze wegen bewandelt in het gezelschap van Christus, moet vooral een beroep worden gedaan op de jongeren. Zoals ik al dikwijls heb herhaald, zijn zij de hoop van de kerk, de wereld van morgen. En deze overtuiging van me is zelfs vandaag sterker na die buitengewone gebeurtenis, het jongerenjubileum, dat door uw raad werd georganiseerd met de edelmoedige medewerking van verscheidene jongerenbewegingen en -groepen in Rome. Ik heb die gebeurtenis persoonlijk met vreugde en enthousiasme beleefd. Ik voelde de aanraking van de ademtocht van Pinksteren, welke de harten kan omvormen. Ik ervoer haar vruchten, wanneer ik naar de gezichten van deze jonge mensen keek. Het zou een vergissing zijn de pastorale gelegenheid welke zulke samenkomsten bieden, niet aan te grijpen. Daarom moedig ik u nogmaals aan het plan voort te zetten, dat mij zeer ter harte gaat, van de internationale jongerenbijeenkomst welke door de pauselijke raad is voorgesteld voor de komende Palmzondag en de voorafgaande zaterdag in verband met het Internationaal jongeren jaar. En ik hoop van harte dat, terwijl de bijeenkomst in Rome wordt gehouden, soortgelijke vieringen plaats zullen hebben in alle plaatselijke kerken, eveneens met de hulp van de katholieke internationale jongerenorganisaties.

Ik besef veel van u te vragen, maar ik weet dat u uw verantwoordelijkheden als leden van de Pauselijke Raad voor de Leken zult toevertrouwen aan de Heer in het besef dat Hij alleen vruchtbaarheid kan schenken aan uw werk en inspanningen. Met Christus wordt alles mogelijk. Weest daarom met elkaar verbonden in uw gebed en in uw werk. Ik reken op uw dienst en uw trouw. En ik reken op uw gebeden voor mijn intenties voor heel de wereld. Moge de maagd Maria u vergezellen. Moge zij, de eerste leerlinge, voor ieder van u een model en een voorbeeld zijn, dat u zal leren alles te doen wat de Heer Jezus verlangt.

et is voor de glorie van de naam van Jezus dat we zwoegen en streven. Het is zijn mysterie dat we ons inspannen om met de wereld te communiceren. "De genade van onze Heer Jezus Christus zij met u allen." (2 Tess. 3, 18)