Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Het regionale niveau in de uitoefening van de synodaliteit wordt aangetroffen in de groeperingen van lokale Kerken die in dezelfde regio aanwezig zijn: een provincie - zoals vooral in de eerste eeuwen van de Kerk gebeurde -, een land, een continent of een deel daarvan. Het betreft "organisch verbonden" groepen, "levend in een gemeenschap van broederlijke liefde ter bevordering van het algemeen welzijn". bewogen "door de liefdevolle ijver voor de universele zending". 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 23. c 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het herderlijk ambt van de bisschoppen in de Kerk, Christus Dominus (28 okt 1965), 36 Gemeenschappelijke historische oorsprong, culturele homogeniteit, de noodzaak om soortgelijke uitdagingen bij de zending aan te gaan, vereisten een nieuwe manier om het volk van God in verschillende culturen en in verschillende contexten aanwezig te stellen. De uitoefening van de synodaliteit op dit niveau bevordert de gemeenschappelijke weg van de lokale Kerken, versterkt de geestelijke en institutionele banden, bevordert de uitwisseling van gaven en harmoniseert de pastorale keuzes. H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, Een nieuw millennium, Novo millennio ineunte (6 jan 2001), 29 In het bijzonder kan synodale onderscheiding inspireren en aanmoedigen tot gemeenschappelijke opties om "nieuwe evangelisatieprocessen van de cultuur te stimuleren." Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 69