DE SYNODALITEIT IN HET LEVEN EN DE ZENDING VAN DE KERK
(Soort document: Internationale Theologische Commissie)
2 maart 2018
Het synodale leven van de Kerk wordt in het bijzonder aangeboden als diaconie bij de bevordering van een sociaal, economisch en politiek leven van volkeren onder het teken van rechtvaardigheid, solidariteit en vrede. "God verlost in Christus niet alleen de individuele persoon, maar ook de sociale relaties tussen de mensen."
Pauselijke Raad "Justitia et Pax", Compendium van de Sociale Leer van de Kerk (26 okt 2004), 52 Vgl. Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 178 In een situatie van structurele crisis van de procedures van democratische participatie en wantrouwen in hun inspirerende beginselen en waarden en van het gevaar van autoritarisme en technocratie, is voor degenen die zich inzetten voor de opbouw van vrede en gerechtigheid de praktijk van de dialoog en het zoeken naar gezamenlijke en doeltreffende oplossingen een absolute prioriteit. In deze context is er één prioritair engagement en één criterium dat iedere sociale actie van het volk van God kenmerkt: het is de imperatief om "te luisteren naar zowel de schreeuw van de aarde als naar de schreeuw van de armen."
Paus Franciscus, Encycliek, 'Wees geprezen' - over de zorg voor het gemeenschappelijke huis, Laudato Si' (24 mei 2015), 49 Bij de bepaling van de keuzes en projecten van de maatschappij moet daarom met hoogdringendheid gewezen worden op de bevoorrechte plaats en rol van de armen, de universele bestemming van de goederen, het primaat van de solidariteit en de zorg voor het gemeenschappelijke huis.