Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Dezelfde attitudes die nodig zijn om de sensus fidei, waarmee alle gelovigen getekend zijn, te beleven en tot rijpheid te laten komen, zijn nodig om haar te beoefenen op de synodale weg. Dit is een essentieel punt in de vorming van een synodale geest, want we leven in een culturele omgeving waarin de eisen van het evangelie en ook de menselijke deugden vaak niet worden gewaardeerd en onvoldoende worden onderwezen. Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 64.77 Het is zinvol de volgende attitudes in herinnering te brengen: de deelname aan het leven van de Kerk, dat gericht is op de eucharistie en het sacrament van de verzoening; het luisteren naar het Woord van God om er een dialoog mee aan te gaan en het te vertalen in levende handelingen; het aanhangen van het leergezag in zijn onderricht op het terrein van het geloof en de moraal; het besef elkaars ledematen te zijn als behorend tot het Lichaam van Christus en naar de broeders en zusters gezonden worden, te beginnen met de armsten en de gemarginaliseerden. Het gaat om houdingen die begrepen zijn in de formule sentire cum Ecclesia: dit "voelen, begrijpen en waarnemen in harmonie met de Kerk", dat "alle leden van het Godsvolk bijeenhoudt op hun pelgrimstocht" is "de sleutel tot hun 'samen-opweg-gaan'." Internationale Theologische Commissie, "Sensus Fidei" in het Leven van de Kerk (10 juni 2014), 90 Concreet gaat het erom de spiritualiteit van de communio te doen ontstaan "als opvoedkundig beginsel overal waar mensen en christenen worden gevormd, waar de bedienaren voor het altaar. de Godgewijde personen, de pastorale verantwoordelijken worden opgeleid, waar families en gemeenschappen tot stand komen." H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, Een nieuw millennium, Novo millennio ineunte (6 jan 2001), 43