Dierbare broeders en zusters,
en dierbare jongeren uit Italië, goedendag!

In de tweede lezing van vandaag nodigt de heilige Paulus ons dringend uit: “Wilt Gods Heilige Geest niet bedroeven: gij zijt met zijn zegel gewaarmerkt voor de dag der verlossing” (Ef. 4, 30).

Doch ik vraag me af: hoe bedroeft men de Heilige Geest? Wij hebben Hem allemaal ontvangen bij het doopsel en het vormsel, dus om de Heilige Geest niet te bedroeven, dient men op een coherente manier te leven met de beloften van het doopsel, die in het vormsel vernieuwd worden. Op een coherente, niet op een hypocriete manier: vergeet dat niet! Een christen mag niet hypocriet zijn: hij moet op een coherente manier leven. De beloften van het doopsel hebben twee aspecten: verzaken aan het kwaad en instemmen met het goede.

Verzaken aan het kwaad betekent “nee” zeggen aan de bekoringen, aan de zonde, aan satan. Concreter, betekent dat “nee” zeggen aan een doodscultuur die zich manifesteert in de vlucht voor de realiteit in een vals geluk dat tot uiting komt in leugen, fraude, onrechtvaardigheid, minachting van de andere. “Nee” tegen dat alles. Het nieuwe leven dat ons in het doopsel gegeven werd, en dat de Geest als bron heeft, verwerpt een houding die gedomineerd wordt door gevoelens van verdeeldheid en onenigheid. Daarom roept de apostel Paulus op “wrok, gramschap, toorn, geschreeuw en gevloek, kortom alle boosaardigheid” uit het hart te weren (Ef. 4, 31). Dat zegt de heilige Paulus. Deze zes elementen of ondeugden die de vreugde van de Heilige Geest vertroebelen, vergiftigen het hart en leiden tot het verwensen van God en de naaste.

Maar het kwade niet doen, volstaat niet om een goede christen te zijn; men dient in te stemmen met het goede en het goede te doen. En zie hoe de heilige Paulus verder gaat: “weest goed voor elkaar en hartelijk. Vergeeft elkaar zoals God u vergeven heeft in Christus” (Ef. 4, 32). Men hoort de mensen zo dikwijls zeggen: ik doe niemand kwaad. En men denkt heilig te zijn. Akkoord, maar het goede, doet ge dat? Zo veel mensen doen geen kwaad, maar doen ook het goede niet en hun leven verloopt in onverschilligheid, apathie, lauwheid. Deze houding is tegengesteld aan het Evangelie en ook aan uw temperament, jongeren, die van nature dynamisch, geestdriftig en moedig bent. Denk hieraan – we kunnen het samen herhalen: “het is goed geen kwaad te doen, maar het is kwaad het goede niet te doen”. Het is de heilige Alberto Hurtado die dat zei.

Ik roep u vandaag op protagonisten te zijn in het goede! Protagonisten in het goede. Voel u niet in orde wanneer ge geen kwaad doet: iedereen is schuldig voor het goede dat men kon doen en niet gedaan heeft. Het volstaat niet, niet te haten, men dient ook te vergeven. Het volstaat niet, geen wrok te hebben, men dient ook voor zijn vijanden te bidden. Het volstaat niet, geen oorzaak van verdeeldheid te zijn, men dient ook vrede te brengen waar ze niet is. Het volstaat niet, geen kwaad te spreken van de anderen, maar als we kwaad horen spreken dient men degene die het vertelt, te onderbreken, te doen stoppen. Dat is het goede doen. Als wij ons niet verzetten tegen het kwaad, door te zwijgen, dan stimuleren wij het. Men dient op te treden waar het kwaad zich verspreidt; want het kwaad verspreidt zich waar het ontbreekt aan moedige christenen die zich ertegen verzetten door het goede, door “een leven van liefde te leiden” Vgl. Ef. 5, 2 , volgens de waarschuwing van Paulus.

Dierbare jongeren, u was deze dagen veel op stap! U bent dus geoefend en ik mag u dus zeggen: leidt een leven van liefde! En laten we samen op weg gaan naar de aanstaande bisschoppensynode. Moge de Maagd Maria ons door Haar moederlijke voorspraak ondersteunen, opdat ieder van ons, elke dag, metterdaad “nee” zou kunnen zeggen tegen het kwaad en “ja” aan het goede.