Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Bij de priesterwijding wijst de bisschop de priesters erop, dat zij “een rijpe kennis moeten bezitten” en dat hun onderricht moet zijn “een geestelijk geneesmiddel voor het volk van God”. Pontificale Romanum, De Priesterwijding. De kennis nu van de priester moet een heilige kennis zijn, omdat ze heilig is van oorsprong en gericht op een heilig doel. Ze wordt nl. op de eerste plaats geput uit de lezing en overweging van de heilige Schrift Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Goddelijke openbaring, Dei Verbum (18 nov 1965), 21 , maar ze wordt ook sterk bevorderd door de studie van de heilige vaders en leraars en van de andere documenten van de traditie. Om verder een goed antwoord te kunnen geven op de vragen, die de mensen van onze tijd zozeer bezig houden, moeten de priesters terdege op de hoogte zijn van de documenten van het leerambt, vooral van de concilies en de pausen, en moeten zij de beste auteurs raadplegen, die als goede theologen bekend staan.

Met het oog op de snelle vooruitgang van de cultuur en ook van de gewijde wetenschap in onze tijd worden de priesters aangespoord, hun kennis aangaande theologische en algemeen menselijke vraagstukken voortdurend in de juiste richting te vervolmaken, om zo beter in staat te zijn tot een vruchtbare dialoog met hun tijdgenoten.

Om de priesters gemakkelijker gelegenheid te geven tot studeren en tot het aanleren van de beste methode van evangelieprediking en apostolaat, moet men met zorg uitzien naar geschikte hulpmiddelen, zoals: het organiseren van cursussen en congressen overeenkomstig de plaatselijke situatie, het stichten van centra voor pastorale studies, het oprichten van bibliotheken en een verstandige begeleiding van de studie door deskundige personen. De bisschoppen moeten bovendien, ieder voor zich of in gemeenschappelijk overleg, zoeken naar de beste manier om al hun priesters in de gelegenheid te stellen, op geregelde tijden, vooral in de eerste jaren na hun wijding 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de priesteropleiding, Optatam Totius Ecclesiae (28 okt 1965), 22. Deze cursus is niet identiek met de pastoraatcursus, die terstond na de wijding moet volgen en waarvan sprake is in dit decreet, cursussen te volgen, waarin zij een vollediger beeld kunnen krijgen van de pastorale methodieken en de stand van de theologie, en waarin zij bovendien een steun meekrijgen voor hun geestelijk leven en met hun collega’s van gedachten kunnen wisselen over hun apostolaatervaring. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het herderlijk ambt van de bisschoppen in de Kerk, Christus Dominus (28 okt 1965), 16 Door deze en dergelijke hulpmiddelen steune men ook in het bijzonder de nieuw benoemde pastoors en degenen die aangewezen worden voor een nieuw pastoraal werk of die worden overgeplaatst naar een ander diocees of een ander land.

Tenslotte zullen de bisschoppen enkele priesters bestemmen voor het maken van hogere theologische studies; dan zullen zij altijd geschikte professoren hebben voor de priesteropleiding; dan zullen er specialisten zijn om de andere priesters en de gelovigen de noodzakelijke vorming te geven en zal een gezonde vooruitgang gestimuleerd worden in de gewijde wetenschap iets wat zo zeer nodig is voor de Kerk.