Paus Franciscus - 25 augustus 2018
Wij hoorden van Enass en Sarmaad hoe liefde en geloof een bron van kracht en vrede kunnen zijn in het gezin, zelfs te midden van geweld en vernieling, veroorzaakt door oorlog en vervolging. Hun verhaal brengt ons terug bij de tragische situaties die dagelijks zoveel gezinnen ondergaan die verplicht worden hun huis te verlaten, op zoek naar veiligheid en vrede. Doch Enass en Sarmaad tonen ons dat vanuit het gezin en dank zij de solidariteit van vele andere gezinnen, het leven kan heropgebouwd en de hoop herboren worden. Wij hebben deze steun aan Rammy en zijn broer Meelad gezien in de video, waarin Rammy zijn diepe dankbaarheid uitdrukt voor de aanmoediging en hulp die zijn gezin van zo veel andere christen gezinnen uit de hele wereld gekregen heeft, zodat zij naar hun dorpen konden terugkeren. In elke samenleving wekken gezinnen vrede omdat zij liefde, onthaal en vergeving leren, het beste tegengif voor haat, vooroordeel en wraak die het leven van mensen en gemeenschappen vergiftigen.
Zoals een goede Ierse priester leerde, “een gezin dat samen bidt, blijft bijeen” en straalt vrede uit. Zo een gezin kan een bijzondere steun zijn voor andere gezinnen die niet in vrede leven. Na de dood van priester Ganni, kozen Enass, Sarmaad en hun gezin eerder voor vergeving en verzoening dan voor haat en wrok. Zij hebben in het licht van het kruis gezien dat men het kwaad alleen kan bestrijden met het goede en dat men haat alleen kan overwinnen door vergeving. Op een bijna ongelooflijke manier, waren zij in staat vrede te vinden in de liefde van Christus, een liefde die alles nieuw maakt. Vanavond hebben zij deze vrede met ons gedeeld. Zij hebben gebeden. Gebed, samen bidden.